Ο γλυκύς Σεπτέμβρης

Θυμήσου καλύτερα τότε που ήμασταν παιδιά και μας ήταν όλα άγνωστα

μα τόσο οικεία,

θυμήσου το γλυκύ Σεπτέμβριο με το απόμακρο άρωμα των κήπων

ή το αφηρημένο ξεφύλλισμα ενός σχολικού βιβλίου

κι όπως βράδιαζε από ένα ανοιχτό παράθυρο ακουγόταν

το ραγισμένο τραγούδι μιας γυναίκας

που άρχιζε να γερνάει.

Υπάρχει πιο μεγάλη μοναξιά;