Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα της Λιβαδειάς εναντίον του Καλλικράτη

Καθώς κατατέθηκε στη Βουλή το Σχέδιο Καλλικράτης κι ενώ οι αντιδράσεις για το πρόχειρο, αντιαναπτυξιακό και προβληματικό αυτό νομοσχέδιο κλιμακώνονται σε ολόκληρη την Ελλάδα νομίζω ότι είναι καιρός να μιλήσουμε για την Επιτροπή Αγώνα του Δήμου Λεβαδέων. Να δούμε την πορεία της και να εκτιμήσουμε τα επιτεύγματά της.

Πολλά είναι, παραδοσιακά στην Ελλάδα, τα προβλήματα που αναφύονται όταν μια συλλογική προσπάθεια προσπαθεί να οικοδομήσει μια νέα πραγματικότητα, να επινοήσει νέους κώδικες επικοινωνίας, να διαμορφώσει μια κουλτούρα συνεργασίας.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στη Λιβαδειά, η μεγαλύτερη ανασχετική δύναμη εναντίον της συγκρότησης μιας Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα ήταν η νοοτροπία ή αλλιώς η πλήρης απουσία κουλτούρας συνεργασίας τόσο μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων όσο και μεταξύ φορέων. Δεν θα αναλύσω εδώ τι φταίει, θα επισημάνω όμως ενδεικτικά ότι λόγου χάριν σε επίπεδο δημοτικών παρατάξεων όταν διοργανώνει μια εκδήλωση η δημοτική αρχή η δημοτική αντιπολίτευση λάμπει διά της απουσίας της ακόμη και σε μείζονα γεγονότα. Μετά η δημοτική αντιπολίτευση γίνεται αρχή και η τέως δημοτική αρχή με σειρά της σνομπάρει τις εκδηλώσεις της νέας δημοτικής αρχής κ.ο.κ.

Ολα αυτά δεν ίσχυσαν στην περίπτωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα όπου η συνεργασία των συμμετεχόντων υπήρξε εποικοδομητική. Χωρίς να λείψουν οι εντάσεις, οι αντιπαραθέσεις και οι προστριβές η Επιτροπή εργάστηκε σε υψηλό επίπεδο και με υψηλή απόδοση και ασφαλώς θα συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση.

Τρεις κυρίως λόγοι συνέτειναν στην επιτυχή μέχρι στιγμής διεκπεραίωση του σπουδαίου καθήκοντος που είχε αναλάβει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Δήμου Λεβαδέων.

Πρώτον η συνειδητοποίηση από όλα τα μέλη της της σοβαρότητας του ζητήματος και από τον λόγο αυτό -αναμενόμενη- συσπείρωση μπροστά στον μεγάλο για την πόλη κίνδυνο. Η υποβάθμιση της Λιβαδειάς μέσω του Καλλικράτη αποτελεί και θα αποτελεί για πολλά χρόνια μια πληγή που πονά καθέναν μας, το ίδιο και τα μέλη της Επιτροπής.

Μια δεύτερη αιτία της διαμόρφωσης μιας κουλτούρας συνεργασίας, περιορισμένης ισχύος ή και άγνωστης μέχρι στιγμής στη Λιβαδειά, έχει να κάνει με την παρουσία πολιτών στην Επιτροπή και τη συνακόλουθη βεβαιότητα των αιρετών μελών της ότι όσα διαμείβονται στην αίθουσα συνεδριάσεων θα δημοσιοποιηθούν και θα κριθούν από τους πολίτες. Από την άποψη αυτή όλοι ήσαν πιο συγκρατημένοι και λιγότερο βέβαιοι για το δίκαιο της δικής τους άποψης.

Πιθανώς μια τρίτη αιτία να σχετίζεται με την παρουσία συγκεκριμένων μελών στις συνεδριάσεις της Επιτροπής, με την έννοια ότι όσοι φορείς της πόλης διαφωνούσαν και θα μπορούσαν να διαρρήξουν την συναίνεση, απλώς δεν παρίσταντο κι έτσι αποφεύχθηκαν οι μεγάλες συγκρούσεις.

Σε όλες τις περιπτώσεις στα μάτια μου -και ξέρω μερικά πράγματα από πολιτική και από διαπραγματεύσεις- είναι εντυπωσιακό το πνεύμα συνεργασίας που επικράτησε και η ομοθυμία, τέτοια που ανησύχησε τα κομματικά επιτελεία και μερικούς άλλους νταραβεριτζήδες.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Δήμου Λεβαδέων συνεδρίασε πολλές φορές στην αίθουσα του Παλαιού Δημαρχείου, συνήθως αργά το βράδυ. Από τα μέλη που είχαν οριστεί με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου έδωσαν το παρών αρκετά στις συνεδριάσεις της Επιτροπής . Σε αυτούς τους λίγους αλλά εκλεκτούς ανθρώπους θέλω να αναφερθώ εν τάχει.

Λόγοι πρωτοκόλλου επιβάλλουν η αρχή να γίνει από τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς κ. Δημήτριο Καλλιαντάση. Δεχόταν -και ήταν φανερό σε όλους μας- τις περισσότερες πιέσεις: από το κόμμα του, από τη δημοτική του ομάδα, πιθανότατα από τον δήμαρχο κ. Τσιφή. Ο Καλλιαντάσης επέδειξε μεγάλη αντοχή, υψηλό πνεύμα συνεργασίας και αξιοσημείωτη δραστηριότητα. Εντυπωσιάστηκα και από τον "πολιτικό" Καλλιαντάση, που στις συνεδριάσεις υπερασπιζόταν σθεναρά το κόμμα του και την παράταξή του μέχρι του σημείου όπου δεν θιγόταν η Λιβαδειά. Οταν η γραμμή αυτή παραβιαζόταν μετατρεπόταν σε ισχυρό και μαχητικό υποστηρικτή της πόλης.

Η Γιώτα η Πούλου από την πλευρά της επέδειξε ηγετικά προσόντα καθόλη τη διάρκεια της κρίσης. Εβγαλε πολλή δουλειά, πήρε πάνω της πολλές επικοινωνίες, βίωσε πολλές προσωπικές νίκες αλλά και μικρές ήττες, όπως συμβαίνει στην πολιτική όταν βγαίνεις μπροστά. Ηταν το πρόσωπο που εβλήθη περισσότερο από τους πολέμιους της Λιβαδειάς αλλά ευτυχώς δεν υποχώρησε. Ενας καλώς νοούμενος κοσμοπολιτισμός που λόγω σπουδών μεταφέρει τη βοήθησε να ακούει -και όχι να κάνει ότι ακούει- προσεκτικά τους συνομιλητές της και η εμπειρία της να αντιλαμβάνεται ποιες προτάσεις αξίζουν να γίνουν πράξη.

Ο Αλέκος ο Μητάς ήταν για μένα μια μεγάλη έκπληξη. Ανιδιοτελής, χωρίς ίχνος εγωισμού, παραχωρούσε τον λόγο και άκουγε προσεκτικά χωρίς να δίδει καμιά σημασία σε πρωτόκολλα και οφίτσια. Φανερά από έρωτα για τη Λιβαδειά, λειτούργησε χωρίς υστεροβουλίες και αντιρρήσεις και ως σταθεροποιητικό στοιχείο, με πλήρη κατανόηση των συνεπειών που ο Καλλικράτης θα επιφέρει στη βοιωτική πρωτεύουσα.

Ο κ. Λουκάς Ανέστης, μια ακόμη έκπληξη, για το χιούμορ του αλλά και για τη διάθεση συνεργασίας με όλους, τη ροπή του προς τον νεωτερισμό και ασφαλώς την ακλόνητη αγάπη του για τη Λιβαδειά. Παραμένει ο πιο "διαβασμένος" δημοτικός σύμβουλος με ζηλευτό επίπεδο άρθρωσης πολιτικού λόγου και εξίσου ζηλευτό επίπεδο γραπτής διατύπωσης θέσεων -ακόμη και συνθημάτων.

Ο Ηλίας ο Γκριτζάπης, δυναμικός και έμπειρος, ο άνθρωπος που θα σου κάνει τη δουλειά, αποδείχθηκε χρήσιμος και συνέβαλε στην ενδυνάμωση της ομάδας. Νομίζω ότι ο Γκριτζάπης έχει πάρει επάνω του μετά την επαλήθευση των προφητειών του περί ανυποληψίας του δημάρχου κ. Τσιφή μετά την "εμπλοκή του με τις νέες του παρέες" όπως εμφατικά τόνιζε από καιρό στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Λιβαδειάς κ. Κώστας Παπασπύρου ήταν κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων επίσης δυναμικός, αποφασιστικός και καίριος. Είχε λύσεις , προτάσεις και ταχύτητα, δηλαδή προσόντα μανάτζερ με πολιτικές αρετές. Και αυτός έβγαζε αγάπη για τη Λιβαδειά, ήταν φανερό ότι η συμμετοχή του στην Επιτροπή δεν εκκινούσε μόνο από προσωπικό ή συνδικαλιστικό συμφέρον.

Ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λιβαδειάς κ. Γιώργος Βασιληάς είχε σαφείς απόψεις και ισχυρό λόγο. Ηταν επίσης συναινετικός αλλά και πείσμων. Ακουγε πολύ και προέτασσε το συμφέρον της πόλης ως οδηγό όλων των ενεργειών.

Παρέστησαν στις συνεδριάσεις της Επιτροπής και μίλησαν εκ μέρους του Επιμελητηρίου ο κ. Ηλίας Ροζάνας, εκ μέρους της νομαρχιακής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Λουκάς Αγγελόπουλος και άλλοι.

Από τους απλούς πολίτες ο κ. Γαλάνης ήταν η ψυχή της ομάδας. Δραστήριος, πρόθυμος, αεικίνητος υπήρξε ο εμψυχωτής και ταυτόχρονα ο εκπρόσωπος της Επιτροπής στην όλη κοινωνία της Λιβαδειάς. Μεταξύ άλλων διεξήγαγε και τις εμπορικές διαπραγματεύσεις για τα περισσότερα υλικά που χρειάστηκαν στην κινητοποίηση.

Ο κ. Τσαμπάς ήταν εύστοχος στις παρεμβάσεις του, ειλικρινής και για τούτο ορισμλενες φορές δυσάρεστος και ως επιχειρηματίας υπενθύμιζε διαρκώς ότι εκ του αποτελέσματος θα κριθούμε και όχι από τις προθέσεις μας.

Προσωπικά συμμετείχα στην Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα του Δήμου Λεβαδέων ασφαλώς λόγω αγάπης προς την πόλη. Ο στόχος μου ήταν να βοηθήσω επικοινωνιακά και να προωθήσω μερικές ιδέες που νομίζω ότι εκτιμήθηκαν. Επιπλέον θεώρησα ότι έπρεπε να διασφαλιστεί πως η κινητοποίηση της Λιβαδειάς εναντίον του Καλλικράτη δεν ήταν δυνατόν να επιτραπεί να γίνει αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης από κάποια παράταξη ή κόμμα ούτε προσωπικής προβολής από κάποιο πρόσωπο διότι θα ακυρωνόταν η ίδια η αρχική ιδέα της συνεργασίας. Φρονώ ότι συνέβαλα προς αυτή την κατεύθυνση.

Είναι δεδομένο ότι ένας σπόρος που θα αποδώσει καρπούς έπεσε στη Λιβαδειά με τον ορισμό και τη λειτουργία της Επιτροπής αυτής. Είναι πολύ νωρίς να μιλάμε γαι αλλαγή του τοπίου αλλά σίγουρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα αντίληψη που αφορά στη συνεργασία χωρίς να αφορίζει την πολιτική.

Με απλά λόγια πιθανότατα τίποτα από δω και μπρος δεν θα είναι ίδιο: ήδη η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα του Δήμου Λεβαδέων απέδειξε -και θα συνεχίσει να αποδεικνύει καθώς η σημαία του αγώνα δεν υποστέλλεται- ότι στην πραγματικότητα η πολιτική αρχίζει ακριβώς εκεί που τελειώνουν οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και οι μικροεγωισμοί, εκεί που ο ρεαλισμός συναντά το όραμα, εκεί που η αγάπη γίνεται πάθος και το πάθος έργο και προσφορά. Διαμορφώθηκε και διαμορφώνεται μέσα και από τη δραστηριότητα της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Δήμου Λεβαδέων ένα ευρύ πεδίο για να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους οι αιρετοί. Οχι όπως γινόταν μέχρι σήμερα επί της διαδικασίας. Αλλά επί της ουσίας.