Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Η ΠΟΕ-ΟΤΑ για τη μονάδα καύσης απορριμμάτων στη Θήβα

Η μονάδα αυτή είναι τεράστια για τα Ελληνικά δεδομένα.
· Σε πρώτη φάση («βραχυπρόθεσμη») προβλέπεται να καίει απορρίμματα, επεξεργασμένα και μη, περίπου 310.000 τόνους/έτος αποτελούμενα από RDF (μείγμα από χαρτί – πλαστικά – υφάσματα) του εργοστασίου ανακύκλωσης απορριμμάτων της Αττικής (135.000 τόνοι), υπολείμματα από Κ.Δ.Α.Υ. της Αττικής (22.5000 τόνοι), ελαστικά αυτοκινήτων (10.000 τόνοι), την ξηραμένη λάσπη της Ψυττάλειας (65.000 τόνοι), γεωργικά υπολείμματα (57.000 τόνοι) αλλά και «βιομηχανικά οργανικά υπολείμματα από τις βιομηχανικές μονάδες της περιοχής των Οινοφύτων και του Σχηματαρίου» (20.000 τόνοι). Δείτε τη συνέχεια.

4 σχόλια:

Αριμνητος είπε...

Όπως λένε φήμες, το εργοστάσιο θα γίνει για να τιμωρηθούν οι Θηβαίοι Βοιωτοί: πρώτον γιατί μήδισαν στις μάχες των Θερμοπυλών και Πλαταιών και δεύτερον γιατί μειδίασαν προς την σταθερά χαμογελαστή Ντόρα. Μάλιστα, ένας Βοιωτός απάντησε στην πρόκληση περήφανα: καλύτερα να κάνετε το εργοστάσιο, έτσι θα πεινάμε «υπό σκιά» κάτι που φουσκώνει τα στήθη των Βοιωτών από διοξίνη μέχρι τις ημέρες μας.

Ροζαλία είπε...

...νομίζετε πως η Ελλάδα σας ανήκει επειδή έχετε
εφημερίδες,κότερα, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, εστιατόρια,ξενοδοχεία ή πλοία;
Επειδή είστε ιδιοκτήτης κινηματογράφων ή διευθυντής αστυνομίας
Στρατηγός -τοπικός ή γενικός παράγοντας
Επειδή έχετε τουριστικά γραφεία νομίζετε πως ξέρετε
τα πάντα για την αρχαία και τη νέα και τη βυζαντινή Ελλάδα;....

βοιωτός είπε...

Αρίμνητε,
καλό και ιστορικά ακριβές χιούμορ. Μια τιμωρία των Θηβαίων δεν είναι άσχημη ιδέα.
Ροζαλία, δωσμου όλα αυτά τα ποταπά υλικά αγαθά που αναφέρεις και άσε με να ζω με την ψευδαίσθηση ότι μου ανήκει η Ελλάδα. Δεν το έχω δοκιμάσει αλλά δεν νομίζω να με πειράξει καθόλου.

ροζαλια είπε...

τα αγαθά και η ύλη δεν είναι ποταπή , βοιωτέ. οι συνειδήσεις είναι διεφθερμένες άλλοτε κι αξαθλιωμένα διεστραμμένες στον αντίποδα.η μπωβουαρ έλεγε κάποτε ότι τα μέσα της φτώχειας ενδυνάμωναν τις ιδέες και τα όνειρά μας, καθώς και την ευτυχία μας με τον Σαρτρ, χωρίς απαστράπτουσες γκλαμουράτες δεξιώσεις και παράτες και τρυφηλά δείπνα και καβαλλάρηδες της ασφάλτου και ...και. Κι επειδή αυτοί και πολλοί άλλοι άνθρωποι υπήρξαν και δεν μάθαμε ότι έζησαν μόνο απο το αγγελιόδημο της κηδείας τους, θέλω να παραμείνω κυνηγός του ελέχιστου ευ, και να εξολοθερεύω εαν δύναμαι όποιον μου στερεί το ολίγον και το ακριβές.