Ενας Προφήτης μα τι Προφήτης: Ενα κείμενο για το Δεκέμβριο του 2008

Ενα από τα πλέον διάσημα κείμενα που έχουν γραφεί στηn ελληνική μπλογκόσφαιρα πρωτοδημοσιεύτηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008 στο www.antinews.gr. Ο σχολιαστής Προφήτης ερμηνεύει τις ταραχές που είχαν ξεσπάσει στην Αθήνα με αφορμή τον θάνατο του νεαρού Αλέξη Γρηγορόπουλου έξω και πέρα από τον κυρίαρχο λόγο των ΜΜΕ και των διαφόρων "πονόψυχων πολιτικάντηδων".
Tο άρθρο είναι γραμμένο εν θερμώ και περιέχει τις αναμενόμενες εξ αυτού του λόγου μικρές ή μεγάλες υπερβολές. Ομως υπερτερούν οι αρετές με κυριότερη την πρόκριση της γνησίως πολιτικής εξήγησης για τα -απίστευτα από την απόσταση ενός χρόνου- γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 στη θέση των αόριστων ηθικίστικων επικλήσεων και του μονόπλευρου μανιχαϊστικού τρόπου σκέψης που οδηγεί σε "κακούς μπάτσους και καλούς καταστροφείς, σε "εξεγέρσεις χωρίς αιτία" και σε "νέους που έχουν a priori δίκιο", όταν συμφωνούν φυσικά μαζί μας. Δείτε το περίφημο άρθρο του Προφήτη.

"Το πιο βαθύ καζάνι της Κόλασης φυλάγεται γι’ αυτόν που σε περιόδους κρίσης αποφεύγει να επιλέξει στρατόπεδο"
Δάντης
1. Οποιος δεν αντιλαμβάνεται τι θωρούν τα μάτια μας είναι πολιτικά τυφλός.
2. Οι Αμερικανοί γκρεμίζουν τον Καραμανλή. Αυτή είναι η τύχη των συμμάχων-τοπικών αρχόντων που δεν ομονοούν 100% στις βουλές της Αυτοκρατορίας. Για τους εχθρικούς επιφυλάσσεται η αγχόνη. Μιλόσεβιτς, Σαντάμ, προσεχώς Κάραζιτς.

3. Από κοντά συμμορίες κλεφτών και ναρκεμπόρων που επιδιώκουν να ιδρύσουν μικροκράτη στο κέντρο της Αθήνας. Από κοντά και οι εγχώριοι οικονομικοί φεουδάρχες που είχαν συνηθίσει στην θεσμική ασυδοσία της εποχής Σημίτη, όταν κατέλυσαν το πολίτευμα εγκαθιδρύοντας μηντιο-κρατία. Ο Αλεξ Ρόντος που βρίσκεται αυτή την εποχή;
4. Σύμμαχοι παραπλανημένα αμούστακα, πολλοί γόνοι της νέο-αστικής τάξης, παιδιά της αφθονίας που βλέπουν ότι το επίπεδο ζωής που συνήθισαν χάρη στις λαμογιές του μπαμπά δεν μπορεί να διατηρηθεί και «εξεγείρονται». Την προοπτική να δουλέψουν δεν την εξετάζει κανένας. ( Για το «πού θα δουλέψουν» μπορούν να ρωτήσουν 2 εκατ. αλλοδαπούς).

5. Κάθε γενιά θέλει να εξεγερθεί ενάντια στο «Σύστημα». Είναι ορμονικό.Αλλά τόσο γελοία ποιότητα καλοζωισμένων «επαναστατών» δύσκολα θα βρεθεί. Εγκαλούν τους γονείς τους γιατί «πάχυναν και καράφλιασαν». Προφανώς θεωρούν ότι η ζωή είναι τηλεόραση και οι μεσήλικες οφείλουν να παραμένουν νέοι, με πλαστικές.
6. Ο Καραμανλής, αν πέσει, θα πέσει από ατολμία. Αλλά και από διαφορετική πολιτική κουλτούρα. Δεν έχει πείρα ανατρεπτικών μηχανισμών. Η Δεξιά δεν υπονόμευε το «Σύστημα». Ήταν η ίδια Το Σύστημα. Όταν χρειαζόταν βία για να μείνει στη εξουσία υπήρχαν τα κανόνια του Σκόμπυ ή το Δόγμα Τρούμαν. Φλώροι Οννεδίτες, και καλοταϊσμένα golden boys που να τα βγάλουν πέρα με εξαρχειώτες street fighting men.

7. Η αγανάκτηση των μαζών για την ακραία ανισοκατανομή του εισοδήματος δεν αποκτά πολιτική δυναμική. Λείπει ο πολιτικός φορέας που θα την μετουσιώσει σε πολιτική ενέργεια. Και γιατί λείπει ο πολιτικός φορέας; Γιατί η εποχή είναι μεταβατική, τάξεις και κοινωνικά στρώματα δεν έχουν ευδιάκριτη διαφορά, δεν δημιουργούνται κοινότητες συμφερόντων. Πού ανήκει αυτός που είναι υποτελής μισθωτός στην επαγγελματική του απασχόληση και ταυτόχρονα στυγνός εργοδότης στην οικιακή βοηθό που του εξασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες προσωπικής διαβίωσης;

8. Οι κοινωνικοί αγωνιστές δεν φοράνε κουκούλες. Και δεν καίνε βιβλιοθήκες.
9. Οι πολιτικές επιλογές των ατόμων οφείλουν να υπακούουν στην πολιτική πραγματικότητα και όχι σε υποθετικά ευχολόγια. Αν πέσει η παρούσα κυβέρνηση δεν θα έλθει ο …Μαχάτμα Γκάντι, αλλά ο Γιωργάκης και η Ντόρα. Όσοι αποδέχονται να τους λέει το CNN ποιον πρέπει να έχουν κυβέρνηση να πάνε στην Αριζόνα.
10. Τέλος, το μόνο κριτήριο αποτίμησης της κατάστασης παραμένει : Cui bono; Ποιος ωφελείται;
Προφήτης
Δείτε ή μάλλον θυμηθείτε εδώ την εκπληκτική σειρά φωτογραφιών του boston.com από τις ταραχές τον Δεκέμβριο του 2008 στην Αθήνα.
Greek riots-Καταπληκτικές φωτογραφίες2.
Greek riots-Καταπληκτικές φωτογραφίες
Επειδή οι καιροί είναι πονηροί να υπενθυμίσουμε ότι η viotia δημοσιεύει άρθρα που θεωρεί ότι ενδιαφέρουν τους αναγνώστες της χωρίς απαραιτήτως να συμφωνεί με τις απόψεις που εκφράζονται σε αυτά.