βοιωτία viotia βοιωτία: Δεν ξεχνώ.-

Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Δεν ξεχνώ.-

5 σχόλια:

Υπνοβάτης είπε...: "[...Δακρυσμένο πουλί,
στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη
που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα,
άραξα μοναχός μ' αυτό το παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πώς αυτό είναι παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως οι ανθρώποι δε θα ξαναπιάσουν τον παλιό δόλο των θεών.
αν είναι αλήθεια πώς κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια,
ή κάποιος Αίαντας, ή Πρίαμος ή Εκάβη
ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος,που ωστόσο
είδε ένα Σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια,
δεν τό 'χει μες στη μοίρα του ν'ακούσει
μαντατοφόρους που έρχουνται να πούνε
πώς τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη"].Γ.Σ.

Ο Σεφέρης έγραψε την "ΕΛΕΝΗ" το 1955 - ποίημα που αποτελεί έναν πικρό στοχασμό πάνω στο διαχρονικό φαινόμενο του πολέμου γενικά,
αλλά και, ειδικότερα, στη σύγκαιρη, με τη συγγραφή του, περιπέτεια του Κυπριακού Ελληνισμού.
Πέραν του ότι υπήρξε "προφητικό" σε σχέση με τα τραγικά γεγονότα που επακολούθησαν - την τουρκική εισβολή το 1974 - ιδιαίτερα σήμερα παραμένει όχι μόνον επίκαιρο
αλλά και διαυγές σαν διάφανη αλήθεια,
σαν μια ισόβια παρακαταθήκη
για τα μελλούμενα
και σαν αέναη αγωνία
μήπως η Λήθη υπερνικήσει τη Μνήμη.
"[...κι ο ποιητής έφτασε να κάμει την αγρύπνια της ψυχής μας
σκοπό του,
σκοπό για να μην το συγχωρέσουμε κι αναπαυτούμε
πως έτσι το θέλαν οι θεοί,
για να μην παραδεχτούμε
κι αυτή την έσχατη διάψευση του δίκιου,
αφήνοντας να μας πάρουν την Ελένη στον ύπνο μας μακριά από το χώρο της μάχης, μακριά απ' την Τροία.
Γιατί, αν το πάθος της εξουσίας,
η αναξιότητα των ταγμένων να πούνε πού είναι το δίκιο ρίχνουν στάρι στις μυλόπετρες της εγκόσμιας Αδικίας,
κάνοντας έτσι
ν' ακούγεται
άπαυτο το άλεσμά τους,
δεν είναι μικρότερο κακό
ο εύκολος ύπνος των άλλων,
αυτών που δίπλωσαν
το πουκάμισο της Ελένης
και το πήραν μαξιλάρι τους"].; 7/20/2009 10:43 π.μ.
βοιωτός είπε...: Εξαιρετικό, Υπνοβάτη. Δεν γράφεις πια τόσο συχνά αλλά όταν γράφεις γράφεις...; 7/20/2009 11:21 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Συγκινητικό σχόλιο.Δεν ξεχνάμε.; 7/20/2009 1:33 μ.μ.
Γιώργος (Κύπριος) είπε...: Ωραίο το κόκκινο δάκρυ που στάζει από την πληγή που δεν έκλεισε ακόμα. Μια εικόνα χίλιες λέξεις!
Ας το βλέπουν αυτοί που βιάζονται να κλείσουν όπως όπως το Κυπριακό.
Τί θα πουν σε τόσα δάκρυα που δεν στέγνωσαν ακόμα; Ξεχάστε;!; 7/20/2009 1:43 μ.μ.
Ροζαλία είπε...: ειναι τα δάκρυα της γης που κάνουνε τα γέλια της ν΄ανθούνε..
Ρ. Ταγκόρ; 7/20/2009 4:04 μ.μ.