Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Οχι, όχι τον Jim. Τον άλλον τον Van...



Ασφαλώς, με νοιάζει τι κάνεις και πού είσαι. Μου έχεις λείψει. Μου έχει λείψει ένας χορός στο στροβίλισμα του ανοιξιάτικου φεγγαριού. Μου έχει λείψει και μια συναυλία. Μια καλή συναυλία που θα συναντηθούμε ξανά όσοι θυμούνται κι όσοι ξέχασαν, όσοι πολεμούν κι όσοι αποσύρθηκαν, όσοι αγαπούν κι όσοι θα ξαναγαπήσουν...
at

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3/12/2009 4:53 μ.μ.

    Mature choice.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος3/12/2009 6:57 μ.μ.

    ..Αύριο θα μας ραντίσει νυχτολούλουδα περαστικός οργανοπαίχτης
    και θα μείνουμε παρ όλα αυτά λιγάκι μη ευτυχείς
    όπως συνήθως στην αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος3/14/2009 8:32 π.μ.

    "Έπειτα ένα τραγούδι θα ζητήσουνε
    μήπως σε μια χλωμή χαράν ελπίσουν,
    μα τόσο αληθινό θα 'ν' το τραγούδι μου
    που σαστισμένοι θα σιωπήσουν"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος3/17/2009 11:52 μ.μ.

    Χαράματα, η ώρα τρεις θάρθω να σε ξυπνήσω, κρυφά από τη μάνα σου να σε χαρώ,
    να βγεις να σου μιλήσω.
    Δε θα μας δει άλλος κανείς μόνο το φεγγαράκι, έβγα στο παραθύρι σου να σε χαρώ και δος μου ένα φιλάκι.
    Τη μυστική αγάπη μας κρυφα να την κρατήσεις, χίλια που να σου κάνουνε να σε χαρώ να μην την μαρτυρήσεις.
    μοναδικό;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή