Καθημερινή ηλεκτρονική εφημερίδα για τους λάτρεις των παρασκηνίων αλλά και των ειδήσεων από τη Βοιωτία.
Στείλτε μας τις ειδήσεις σας στο viotia@gmail.com.
Πρoσθέστε την εφημερίδα μας στα αγαπημένα σας: πιέστε [CTRL] + [D]
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
Η Ροζαλία και το αερικό
Αποστολή της τακτικής σχολιαστού Ροζαλίας τόσο οι φωτογραφίες όσο και το τραγούδι δίνουν ρομαντικές αναπνοές σε μια δύσκολη Δευτέρα.
Πολύ παλιό τραγούδι αυτο που έγραψε ο υπνοβάτης. Το είχα ξεχάσει, θαναι 30 χρόνια και πάνω. Ήμουνα μαθήτρια ακόμα και τώρα συγκινήθηκα.Με αυτά μεγαλώσαμε θέλω να πω στη φοιτήτρια όπως εσείς με τα σημερινά.Αλλά αυτά τα τραγούδια έμειναν, τα δικά σας δεν ξέρω αν περάσουν 30 χρόνια αν θα τα θυμόμαστε.
ευχαριστώ,τον υπνοβάτη για το μίλησέ μου.Απαλό, μοναδικό τραγουδάκι με ωραία μηνύματα, τη φροντίδα, την έγνια, την ομορφιά, την τρυφερότητα, την αγωνία. ευχαριστώ και τον ανώνυμο για το .. νασαι καλά. μην μελαγχολείς όμως.
δεν θέλω να χαλάσω την ατμόσφαιρα αλλά κάνω το εσπερινό μου μάθημα γεωμορφολογίας στις βοιωτικές ακτές. Μήπως λοιπόν η φωτογραφία είναι από την παραλία Αγίου Νικολάου Δομβραίνας;
Ροζαλία βγάζεις πολύ ωραίες φωτογραφίες. και τα τραγούδια που συνοδεύεις είναι κομάτια. νασαι πάντα καλά και πλούσια γιατί εμένα η ζωή μου είναι φτωχή και άδεια.
μοναξιά ευχαριστώ. H φωτογραφία ήταν ένα παλιό μεράκι που προιόντων των ετών είχε απωθηθεί. τελευταία έχει ζωντανέψει ένα καινούργιο πάθος, αλλά έχω πολύ δρόμο ακόμα.
"Μια μυγδαλιά και δίπλα της εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πότε ανθίσατε;"
"Τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;"
"Όποιος χωρίς ανέμους, ανεμίζεται,
πάει μια ψηλά ,
μια μακριά, ποτέ δεν πάει σωστά..."
Για την Ροζαλία και τους ανεκπλήρωτους έρωτες της ζωής μας, αφιερωμένο εξαιρετικά:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι
να ποτίζω τα πουλιά ,
να΄ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ,
σαν μικρή δροσοσταλιά/
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα,
αναστέναξε η καρδιά,
σου΄πα με λαχτάρα καλησπέρα
και μου είπες έχε γεια.../
Μίλησέ μου, μίλησε μου
δεν σε φίλησα ποτέ μου/
μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω θέ μου.../
Ξεχωρισε την αποδραση
ΑπάντησηΔιαγραφήαν εχεισ διαφυγή
τα ματια ειναι αχρηστα...Π.Τ.
Ρε υπνοβάτη, τα αρχαία τα μάθαμε στο σχολείο!έλεος! τελικά υπα΄ρχουν δεινόσαυροι!!! και ζουν ανάμεσα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ παλιό τραγούδι αυτο που έγραψε ο υπνοβάτης. Το είχα ξεχάσει, θαναι 30 χρόνια και πάνω. Ήμουνα μαθήτρια ακόμα και τώρα συγκινήθηκα.Με αυτά μεγαλώσαμε θέλω να πω στη φοιτήτρια όπως εσείς με τα σημερινά.Αλλά αυτά τα τραγούδια έμειναν, τα δικά σας δεν ξέρω αν περάσουν 30 χρόνια αν θα τα θυμόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήrozalia
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχώς πού έχουμε και εσένα και μας υπενθυμίζεις οτι η ζωή δεν είναι μόνο τα συνηθισμένα.
Αν και μας μελαγχόλησες λιγουλάκι.....νάσαι καλά.
" Και είναι ο κήπος μας, κήπος μελαγχολίας" Κ.Καρυωτάκης.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ,τον υπνοβάτη για το μίλησέ μου.Απαλό, μοναδικό τραγουδάκι με ωραία μηνύματα, τη φροντίδα, την έγνια, την ομορφιά, την τρυφερότητα, την αγωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ και τον ανώνυμο για το .. νασαι καλά.
μην μελαγχολείς όμως.
Ωραία η Ρόζι. ένας παλιόφιλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θέλω να χαλάσω την ατμόσφαιρα αλλά κάνω το εσπερινό μου μάθημα γεωμορφολογίας στις βοιωτικές ακτές. Μήπως λοιπόν η φωτογραφία είναι από την παραλία Αγίου Νικολάου Δομβραίνας;
ΑπάντησηΔιαγραφήπαλιόφιλος;!!από πού; στίγμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήαρίμνητε, όχι. από Κορινθιακό αλλά από πλευρά Αντίκυρας.
και δε χαλάς καθόλου το κλίμα, όλα χωράνε και πλουτίζουν, όταν έχουν πλούτο κι ενδιαφέρον.
Ροζαλία βγάζεις πολύ ωραίες φωτογραφίες. και τα τραγούδια που συνοδεύεις είναι κομάτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήνασαι πάντα καλά και πλούσια γιατί εμένα η ζωή μου είναι φτωχή και άδεια.
μοναξιά ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήH φωτογραφία ήταν ένα παλιό μεράκι που προιόντων των ετών είχε απωθηθεί.
τελευταία έχει ζωντανέψει ένα καινούργιο πάθος, αλλά έχω πολύ δρόμο ακόμα.