Το τέλος του καπιταλισμού προβλέπει ο γνωστός Αμερικανός κοινωνιολόγος Ιμάνουελ Βαλερστάιν σε μια συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στη Le Monde της 12ης Οκτωβρίου και αναδημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Ρήξη.
Εγώ δεν συμφωνώ με τη συγκεκριμένη ανάλυση όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι πάντα ενδιαφέρουσα η απόψη ενός σημαντικού στοχαστή. Δείτε.
Το τέλος του καπιταλισμού προβλέπει ο Ιμάνουελ Βαλερστάιν
Το τέλος της Ιστορίας προέβλεψε ο Φουκουγιάμα,το τέλος του καπιταλισμού ο Βαλερστάϊν,το τέλος του κόσμου οι Γραφές - κι εγώ τώρα τελευταία δεν νιώθω και πολύ καλά, αλλά δεν κάνω εσχατολογικές αναλύσεις-προφητείες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗγέτες χρειαζόμαστε και όχι προφήτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά κάποιον τρόπο πράγματι ο καπιταλισμός είναι στον κατήφορο και για να ξανανέβει πρώτα θα χρειαστούν γερά φρένα αλλιώς θα δικαιωθεί ο Βαλερστάιν.
Κι ύστερα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους; Ήταν κι αυτό μια κάποια λύσις,για να δικαιολογούμε όλες μας! τις φτώχιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤροφώνιε,Ροζαλία,αδίκως ανησυχείτε.Όπως το μοντέρνο έγινε μετα-μοντέρνο,έτσι,μετά τον καπιταλισμό θα ομιλούμε όλοι για τον μετα-καπιταλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤροφώνιε,
ως ηγέτες εννοείς πεφωτισμένους σωτήρες?Διότι,όπως έχει αποδείξει η Ιστορία αυτοί ή ήταν...θεόσταλτοι,ή...πρώην προφήτες.
Ε, όχι και θεόσταλτους. Ανθρώπους που με την γνώση, θεωρία, προσωπικότητα τους θα οδηγήσουν κάπου αλλού την ανθρωπότητα. Δεν λέω ότι θα είναι σωστές ή εφαρμόσιμες. Λέω ότι θα η ανθρωπότητα θα ακολουθήσει τον δρόμο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσοχή όχι σαν άλλο Χριστό.
Έναν άλλο Μαρξ ας πούμε.
Τροφώνιε,δεν γνωρίζω καμιά υπαρκτή κοινωνία που να εμπραγμάτωσε τις ιδέες του Χριστού,οπότε, δικαιούμαι να ελπίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιθέτως,ενθυμούμαι κάποιες, πρώην υπαρκτές και νυν ανύπαρκτες που βασισμένες στον Μαρξ,είχαν τη γνωστή κατάληξη.Οπότε,δικαιούμαι να απελπίζομαι?
"Τροφώνιε,δεν γνωρίζω καμιά υπαρκτή κοινωνία που να εμπραγμάτωσε τις ιδέες του Χριστού,οπότε, δικαιούμαι να ελπίζω."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ χα χα χα. Μα τί είναι αυτά που λές. το 80% της Ελλάδος και το 70% του Δυτικού πολιτισμένου κόσμου, 1000 χρόνια τώρα διαμορφώνει τις κοινωνίες εις το όνομα του Εβραίου Χριστού.
Αμήν.
όσο το βιοτικό επίπεδο παραμένει ανεκτά εξασφαλισμένο,όλα θα είναι ίδια με κυκλικές κρίσεις. όμως οι όγκοι των βουνών, θαμποί μες την ομίχλη υπογραμμίζουν το αιώνιο. Επέστρεψα μόλις από μια περιδιάβαση στην Οίτη..καλή βδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤροφώνιε,δεν διαβάζεις προσεκτικά.Έγραψα "εμπραγμάτωσε"-που σημαίνει έκανε πράξη.Σαφέστατο,νομίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως,ο Μαρξ μήπως ήταν Εβραίος,επίσης;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοζαλία,
ΑπάντησηΔιαγραφήεκ των γραφομένων σας,συνάγεται ότι περιδιαβαίνετε θάλασσες και βουνά-όταν πάτε και "πέρα στους πέρα κάμπους οπού 'ναι οι ελιές",μην παραλείψετε να μας ενημερώσετε.Αν και είδηση θα ήταν το να μένετε που και που και στην οικία σας...Εάν έχετε.
Εν τω μεταξύ,εμείς θα σας ενημερώνουμε για τα άλλα,τα ασήμαντα και επουσιώδη ζητήματα,τύπου το τέλος του καπιταλισμού,κ.λ.π.
Ω. οι κάμποι ναι.Μπανάλ, τγε μπανάλ για μένα!!!Αλλά ας σοβαρευτώ. Εκεί λοιπόν στην Οίτη και πλησίον της μονής Αγάθωνος, ο τόπος ήταν ..ανατολικά της Εδέμ!! ψιλόβρεχε, η συντοφιά είχε χαθεί σχεδόν μέσ στην ομίχλη, κι οι βράχοι ήταν γεμάτοι με κυκλάμινα. Κίτρινοι κρόκοι και μανιτάρια. χρώματα κι αρώματα που αν μπορείς να χαριστείς,αν τ αφήσεις να σε πολιορκήσουν στην απέραντη ησυχία, κι αν μπορείς κάπου να τα πεις όλα αυτά, κι αν επιστρέφοντας κλέψεις μια ματιά απ το Δελφικό τοπίο.. ίσως..Ξέρεις γιατί Υπνοβάτη; γιατί ούτε ο καπιταλισμός, ούτε κι ο υπαρκτός σοσιαλισμός απάντησαν σε καμιά απ τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου.Α!Το επόμενο Σαβ/κο, θα πάω εκτός συνόρων!!!Στα κύματα του Δουνάβεως! Προυπήρχε του καπιταλισμού, έτσι;:;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ευτυχία των ανθρώπων είναι προσωπική τους υπόθεση και όχι των πολιτικών συστημάτων.Άλλος είναι ο ρόλος και ο λόγος ύπαρξης των τελευταίων.Είναι λάθος να τα συγχέουμε.Ωστόσο,καλή περιήγηση στα κύματα του Δουνάβεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕργαλεία δεν είναι όλα;Eυχαριστώ πάντως
ΑπάντησηΔιαγραφήRozalia γίνε blogger για να γράφεις για τις ωραίες βόλτες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήrozalia,
ΑπάντησηΔιαγραφήεν μέσω οικονομικής κρίσης όλα ταξιδάκια βλέπω.
Αλήθεια πόσο στοιχίζει ένα σ/κ στος μέρες μας;
τροφώνιε,1) η ζωή είναι ένα πράγμα, με πολλαπλά επίπεδα αν'αγνωσης και προσέγγισης.2) δε μ αρέσει καθόλου η σοβαροφάνεια.3) μ αρέσει που αντέδρασες έστω κι αρνητικά.4) Βοιωτέ, όλα πληρωμένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ταξίδια είναι πολύ ωραίο πράγμα.Αν όχι μόνον,επειδή πηγαίνεις σε άγνωστους τόπους,αλλά,κυρίως,για το ότι υπάρχει περίπτωση να σου αρέσει τόσο πολύ,ώστε μην επιστρέψεις.Αυτό και αν είναι ελευθερία,Ροζαλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τω μεταξύ, ο καπιταλισμός,φυλλορροεί,και,θα επιμείνω ότι "ο στόχος μιας πραγματικά αυτόνομης κοινωνίας είναι η ελευθερία και η δικαιοσύνη για όλους.όχι,όμως καιη ευτυχία,δεδομένου ότι είναι προσωπική και όχι πολιτική υπόθεση".
Λέω λοιπόν, υπνοβάτη πως τίποτα δεν διαχωρίζεται κι όλα είναι σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Ας πούμε αποκλείεται η προσωπική ευτυχία σε συλλογική δυστυχία, αποκλείεται η ισορροπία χωρίς δικαιοσύνη κι ελευθερία. Οτι μπορεί και μ αυτά να είσαι δυσρυχής, δεν σημαίνει ότι μπορείς να ευτυχείς σε ανελευθερία και ανισότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα-δαύλεια.΄προσπαθούν να μας απαγορεύσουν τα ταξίδια, τα όνειρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σε όλους.ωραία συζήτηση.όποιος δεν ονειρεύεται γιατί να ζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάει κι ανάποδα βεβαίως. Όποιος δεν ζεί,γιατί να ονειρεύεται; Τείνω να καταλήγω ότι μόνο όποιος ζει, μπορεί και να ονειρεύεται.Γιατί τα όνειρα δεν είναι αποτέλεσμα στέρησης και μόνιμης ανεπάρκειας, αλλά κάτι παραπάνω, κάτι πιο υψηλό. Για να μπορείς να ονειρεύεσαι λοιπόν, πρέπει να΄σαι χορτασμένος. Το άλλο, που όλοι κακώς λέμε "όνειρο", είναι υποκατάστατο της ζωής που δεν ζούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή