Καθημερινή ηλεκτρονική εφημερίδα για τους λάτρεις των παρασκηνίων αλλά και των ειδήσεων από τη Βοιωτία.
Στείλτε μας τις ειδήσεις σας στο viotia@gmail.com.
Πρoσθέστε την εφημερίδα μας στα αγαπημένα σας: πιέστε [CTRL] + [D]
Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010
Αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο
Πολύ μεγάλος ο Γκάτσος. Από μια Ελλάδα με ταλέντο. Από μια Ελλάδα που κοίταζε στα μάτια τον πολιτισμό... Δείτε. Αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο
PS1: Αυτά είχα να πω και ότι οι υποψήφιοι δήμαρχοι Λεβαδέων οφείλουν να λάβουν σαφή θέση για το Πανεπιστήμιο Στερεάς στη Λιβαδειά
PS2: Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να λειτουργήσει
Αμάν Δεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθω ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ. Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια εσύ φοράς τ' αρχαία σου στολίδια και δεν δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς, που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τότε που στη Μοίρα μου μιλούσα είχες ντυθεί τ' αρχαία σου τα λούσα και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού, Ελλάδα Ελλάδα, μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι εσύ κοιτάς τ' αρχαία σου τα κάλλη και στις αρένες του κόσμου, μάνα μου Ελλάς, το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Αμάν Δεν έχω άγιο ποιον να προσκυνώ ούτε καντήλι σ' άδειο ουρανό. Δεν έχω ήλιο ούτ' αστροφεγγιά να τραγουδήσω μια Πρωτομαγιά.
Τι να μου κανει η σταλαγματια που λάμπει στο μέτωπό σου.... Βοιωτέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμάν
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ.
Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τ' αρχαία σου στολίδια
και δεν δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς,
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τότε που στη Μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τ' αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού,
Ελλάδα Ελλάδα, μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τ' αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου, μάνα μου Ελλάς,
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Αμάν
Δεν έχω άγιο ποιον να προσκυνώ
ούτε καντήλι σ' άδειο ουρανό.
Δεν έχω ήλιο ούτ' αστροφεγγιά
να τραγουδήσω μια Πρωτομαγιά.