Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Λήθη


Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι.

Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.

Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.

Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.


3 σχόλια:

  1. Γιατί δεν εμφανίζονται τα ονόματα των ποιητών (εδώ π.χ. Λορέντζος Μαβίλης) στις αναρτήσεις ποιημάτων;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. βοιωτός7/09/2010 6:47 μ.μ.

    Για να περνάνε για δικά μου...:-)

    Για την ακρίβεια για να ψάχνει κάποιος περαιτέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος7/09/2010 11:50 μ.μ.

    {Ξυπνώ μεσάνυχτα
    κι ανοίγω το παράθυρο
    κι αυτό που κάνω
    ποιος σου το πε αδυναμία
    Που λογαριάζω το μηδέν μου
    με το Απειρο
    και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο
    στα σημεία...}

    ΑπάντησηΔιαγραφή