Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Ο,τι άναψε θα σβήσει στο ποτό την Τσικνοπέμπτη


Είχε μια μελαγχολία πάντα η Τσικνοπέμπτη στη Λιβαδειά. Τώρα πια οι σύγχρονοι ρυθμοί της ζωής έχουν αποκόψει τον περισσότερο κόσμο από το αποκριάτικο γλέντι καθώς το πρωί έχει δουλειά και οι αντοχές έχουνε μειωθεί, προϊόντος και του πανδαμάτορος.
Ομως η viotia είναι εδώ με δυο μεγάλα τραγούδια, ελληνικά και του γλεντιού για όσους μείνουν σπίτι. Το πρώτο είναι ένα λαϊκό κομμάτι του Καρανικόλα με προχωρημένο στίχο του Τάκη Κωλέτη. Το δέυτερο είναι ένα θαυμάσιο ρεμπέτικο του Σπύρου Περιστέρη... Απολαύστε τα.
at

3 σχόλια:

  1. βοιωτός2/19/2009 8:40 μ.μ.

    Αργότερα το βράδυ μπορεί να συνεχίσω με δημοτικά, γι αυτό μείνετε συντονισμένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος2/20/2009 1:33 μ.μ.

    Το έθιμο παλαιά ήταν τελετουργία, τελετουργία, επαφή και κοινωνία ανθρώπων - σήμερα είναι μια μαζική, "φτηνή" μέσα στη "χλίδα" της εμπορευματοποιημένη και kitch μίμηση του τίποτα.
    Ένας σημαντικός έλληνας διανοούμενος είχε πει ότι μέσα σε 30 χρόνια καταστρέψαμε - οι Έλληνες - έναν λαϊκό πολιτισμό 3.000 χρόνων...
    Διερωτώμαι, λοιπόν, ποιό είναι το "πρόσωπο" του Νεοέλληνα σήμερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος2/20/2009 6:56 μ.μ.

    Ρε, τι ωραίο το πρώτο τραγουδάκι. δεν τοξερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή