Καθημερινή ηλεκτρονική εφημερίδα για τους λάτρεις των παρασκηνίων αλλά και των ειδήσεων από τη Βοιωτία.
Στείλτε μας τις ειδήσεις σας στο viotia@gmail.com.
Πρoσθέστε την εφημερίδα μας στα αγαπημένα σας: πιέστε [CTRL] + [D]
Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009
Εν τούτοις οι παλιές αγάπες κάποτε άρχισαν...
...για εμένα όταν άκουσα για πρώτη φορά το "Μίλησέ μου", νομίζω εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '70...
πολύ γλυκό το μίλησέ μου και νομίζω βοιωτέ ότι πολλές αγάπες αυτής της γενιάς εκφράστηκαν μ αυτό. σκληρό του Πλιάτσικα, άλλη εποχή κι οι άνθρωποι αλλιώς. Θα προτιμήσω το ονειρικό απ το δοκιμασμένο κι αποτυχημένο.
Στο παρελθόν μη ζεις Στο τωρα μη βουλιαζεις Το αυριο, ετσι κι αλλιως, δεν σου ανηκει ποιος ξερει αν είσαι εδω ή αν αλλου τις νυχτες σου μοιραζεις Καλημερα...
Εμένα αυτά τα ακούσματα με βρήκανε στην παιδική ηλικία, δίπλα στην στοργή της μάνας γιαγιάς και προγιαγιάς μου. Πεθαίνοντας η προγιαγιά μου ήρθε η εφηβεία και ο Καρβέλας. Πεθαίνοντας η γιαγιά μου ήρθε ο Παρασκευάς μέσω πάλι του Καρβέλα. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα πεθάνει και η μάνα μου. Αλλά από την άλλη μήπως πεθαίνοντας και η μάνα μου πεθάνει και ο συνομήλικος της Καρβέλας. Ίσως τότε αναγεννηθεί ένας Χατζιδάκης.
Βοιωτέ, είναι μύθος οι λεγόμενες "παλιές αγάπες"- η αγάπη, ή είναι ζωντανή και δημιουργεί, ή, είναι απολιθωμένη εμμονή που καταστρέφει εξακολουθητικά και αναδρομικά τους ευφάνταστα νοσηρούς αναπαραγωγούς της.
η αγάπη όμως εξατομικεύει το αντικείμενό της, έχει αποδέκτη και απευθύνεται υπνοβάτη.μεταφράζεται, ερμηνεύει κι ερμηνεύεται. δεν μπορεί να μην συναρτάται γιατί κι αν γεννήθηκε πεθαίνει. ξέρεις πόσοι άνθρωποι ισχυρίζονται ή νομίζουν ότι αγαπούν έτσι;
πολύ γλυκό το μίλησέ μου και νομίζω βοιωτέ ότι πολλές αγάπες αυτής της γενιάς εκφράστηκαν μ αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήσκληρό του Πλιάτσικα, άλλη εποχή κι οι άνθρωποι αλλιώς.
Θα προτιμήσω το ονειρικό απ το δοκιμασμένο κι αποτυχημένο.
Στο παρελθόν μη ζεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τωρα μη βουλιαζεις
Το αυριο, ετσι κι αλλιως, δεν σου ανηκει
ποιος ξερει αν είσαι εδω
ή αν αλλου τις νυχτες σου μοιραζεις
Καλημερα...
Καλημέρα κυρίες μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα αυτά τα ακούσματα με βρήκανε στην παιδική ηλικία, δίπλα στην στοργή της μάνας γιαγιάς και προγιαγιάς μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεθαίνοντας η προγιαγιά μου ήρθε η εφηβεία και ο Καρβέλας.
Πεθαίνοντας η γιαγιά μου ήρθε ο Παρασκευάς μέσω πάλι του Καρβέλα.
Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα πεθάνει και η μάνα μου.
Αλλά από την άλλη μήπως πεθαίνοντας και η μάνα μου πεθάνει και ο συνομήλικος της Καρβέλας.
Ίσως τότε αναγεννηθεί ένας Χατζιδάκης.
πολύ καλό τροφώνιε.καλημέρα και σε σένα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Τροφώνιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήπού να βρει σήμερα όνειρα ο Χατζιδάκις, να τα κάνει μουσική μαγεία και να μας τα ξανδώσει πίσω, καθώς έλεγε στην " οδό ονείρων";
Βοιωτέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι μύθος οι λεγόμενες "παλιές αγάπες"- η αγάπη,
ή είναι ζωντανή και δημιουργεί,
ή, είναι απολιθωμένη εμμονή που καταστρέφει εξακολουθητικά και αναδρομικά τους ευφάνταστα νοσηρούς αναπαραγωγούς της.
όχι παλιές αγάπες πράγματι.
ΑπάντησηΔιαγραφήαναμνήσεις ίσως καλύτερα, γιατί πράγματι η αγάπη ή είναι ζωντανή και δημιουργικά επιδραστική στη ζωή μας ή δεν υπάρχει.
Η μόνη ανιδιοτελής αγάπη είναι εκείνη που δεν συναρτάται με εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος αρθεί σε τέτοιο επίπεδο, ξέρει να αγαπά πραγματικά.
η αγάπη όμως εξατομικεύει το αντικείμενό της, έχει αποδέκτη και απευθύνεται υπνοβάτη.μεταφράζεται, ερμηνεύει κι ερμηνεύεται. δεν μπορεί να μην συναρτάται γιατί κι αν γεννήθηκε πεθαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρεις πόσοι άνθρωποι ισχυρίζονται ή νομίζουν ότι αγαπούν έτσι;