Καθημερινή ηλεκτρονική εφημερίδα για τους λάτρεις των παρασκηνίων αλλά και των ειδήσεων από τη Βοιωτία.
Στείλτε μας τις ειδήσεις σας στο viotia@gmail.com.
Πρoσθέστε την εφημερίδα μας στα αγαπημένα σας: πιέστε [CTRL] + [D]
.. Ω πικρές γυναίκες με το μαύρο ρούχο παρθένες και μητέρες Που σιμά στη βρύση δίνατε να πιούνε στ αηδόνια των αγγέλων ¨Ελαχε να δώσει και σε σας ο Χάρος τη φούχτα του γεμάτη Μες απ τα πηγάδια τις κραυγές τραβάτε αδικοσκοτωμένων...
Είδα τον ¨θρήνο για τον Αργύρη".Κράτησα δυο φράσεις "μαύρα ρούχα, μαύρα χρόνια" και "ποιός θα αναλάβει να μην επιτρέψει να ξανασυμβεί;" Συγκλονιστική η μοίρα του, συγκλονιστική κι η επιλογή του να μείνει ασυντρόφευτος στη ζωή του. Να μεταδώσει τι στους τυχόν απογόνους του; Το οριστικό ρήμαγμα; Κι ο χρόνος τελικά δεν γιατρεύει κανέναν ξεριζωμό.
Συγκλονιστικά λιτό και αληθινό,χωρίς φανφάρες και μελοδραματισμούς που εκβιάζουν την προκατασκευασμένη-εύκολη- συγκίνηση. Λίγοι στίχοι του Έλιοτ, για τον Αργύρη και για τόσους άλλους που, παρόλα αυτά, στάθηκαν όρθιοι με τόσες πληγές αιμάσσουσες. "Τούτη είναι η πεθαμένη χώρα Τούτη είναι του κάκτου η χώρα Εδώ τα πέτρινα ομοιώματα Υψώνουνται, εδώ είναι που δέχουνται Την ικεσία του χεριού ενός πεθαμένου Κάτω απ'το παίξιμο του άστρου που σβήνει. Έτσι είναι τα πράγματα Στου θανάτου την άλλη βασιλεία Ξυπνάς μοναχός Την ώρα εκείνη Που τρέμεις τρυφερός Χείλια που θα φιλούσαν Λεν προσευχές στη σπασμένη πέτρα".
Ροζαλία και Τροφώνιε, δεν γνωρίζετε ότι η πλεινότητα των συνελλήνων προτιμούν καθ'εκάστην να "συγκινούνται" με χαμηλότατου επιπέδου θεάματα τύπου "έχεις γράμμα" και να γελούν με υψηλού επιπέδου ανοησίες τύπου "πολυκατοικία"κ.λ.π ; Τα δε Σαββατοκύριακα, αρέσκονται στα "παρατράγουδα". Ο,τιδήποτε απαιτεί πνευματικό κόπο και πραγματικό συναίσθημα, εξοβελίζεται ως πληκτικό.
.. Ω πικρές γυναίκες με το μαύρο ρούχο παρθένες και μητέρες Που σιμά στη βρύση δίνατε να πιούνε στ αηδόνια των αγγέλων ¨Ελαχε να δώσει και σε σας ο Χάρος τη φούχτα του γεμάτη Μες απ τα πηγάδια τις κραυγές τραβάτε αδικοσκοτωμένων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα τον ¨θρήνο για τον Αργύρη".Κράτησα δυο φράσεις "μαύρα ρούχα, μαύρα χρόνια" και "ποιός θα αναλάβει να μην επιτρέψει να ξανασυμβεί;" Συγκλονιστική η μοίρα του, συγκλονιστική κι η επιλογή του να μείνει ασυντρόφευτος στη ζωή του. Να μεταδώσει τι στους τυχόν απογόνους του; Το οριστικό ρήμαγμα; Κι ο χρόνος τελικά δεν γιατρεύει κανέναν ξεριζωμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστικά λιτό και αληθινό,χωρίς φανφάρες και μελοδραματισμούς που εκβιάζουν την προκατασκευασμένη-εύκολη- συγκίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγοι στίχοι του Έλιοτ, για τον Αργύρη και για τόσους άλλους που, παρόλα αυτά, στάθηκαν όρθιοι με τόσες πληγές αιμάσσουσες.
"Τούτη είναι η πεθαμένη χώρα
Τούτη είναι του κάκτου η χώρα
Εδώ τα πέτρινα ομοιώματα
Υψώνουνται, εδώ είναι που δέχουνται
Την ικεσία του χεριού ενός πεθαμένου
Κάτω απ'το παίξιμο του άστρου που σβήνει.
Έτσι είναι τα πράγματα
Στου θανάτου την άλλη βασιλεία
Ξυπνάς μοναχός
Την ώρα εκείνη
Που τρέμεις τρυφερός
Χείλια που θα φιλούσαν
Λεν προσευχές στη σπασμένη πέτρα".
Δάκρυσα 3-4 φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να ξαναπαίξει το ντοκιμαντέρ πιο ανθρώπινες ώρες να το δει όλη η Ελλάδα. Ακόμα και παιδιά δημοτικού.
Ποιά Ελλάδα ρε Τροφώνιε;!!Και στις 9 να μπει, ποός θα τοβλεπε; Ποδόσφαιρο είναι ή εκλαικευμένη ψυχολογία ή δακρύβρεχτες αγάπες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοζαλία και Τροφώνιε, δεν γνωρίζετε ότι η πλεινότητα των συνελλήνων προτιμούν καθ'εκάστην να "συγκινούνται" με χαμηλότατου επιπέδου θεάματα τύπου "έχεις γράμμα" και να γελούν με υψηλού επιπέδου ανοησίες τύπου "πολυκατοικία"κ.λ.π ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δε Σαββατοκύριακα, αρέσκονται στα "παρατράγουδα".
Ο,τιδήποτε απαιτεί πνευματικό κόπο και πραγματικό συναίσθημα, εξοβελίζεται ως πληκτικό.
" Θαλασσοπρόσωπο κορίτσι μη σε νοιάζει. Η αγάπη ίσως είναι γράμματα ψιλά, για όσους μάθανε στο κόσμου τα καλά, κι ο πόνος τους τρομάζει.."
ΑπάντησηΔιαγραφή