Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ο αγώνας για την επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς. Μέρος Α'

Αν θεωρήσουμε ότι αυτή τη φορά όλα θα πάνε κατ' ευχήν και πως επιτέλους το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς (δείτε αυτό Αποδίδει η πίεση των πολιτών για το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς) θα επαναλειτουργήσει όπως η viotia μετέδωσε εδώ, αξίζει τον κόπο μια αναδρομή στο μεγάλο αγώνα που δόθηκε για την επίτευξη αυτής της εξέλιξης, που είναι κατ΄αρχήν θετική για τα συμφέροντα της πόλης μας.

Ο αγώνας που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και 60 δημοσιεύματα στην αρχή, το μακρινό τέλος του 2007-αρχές του 2008 (όταν όπως ήδη σημείωσα πολλοί όψιμοι και  ...επισπεύδοντες ανησυχούντες για το ΞΕΝΙΑ  δεν γνώριζαν καλά καλά το δρόμο για να πάνε στο περίπτερο ειδικά τη νύχτα) ήταν μοναχικός και δύσκολος. Υπήρξαν προσπάθειες και η viotia πίεζε διαρκώς με την περίφημη υπογραφή "Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να λειτουργήσει", η οποία είχε καταστεί ο εφιάλτης των ταγών εκείνης της εποχής.  Δείτε εδώ χαρακτηριστικό κείμενο στις αρχές του 2008 που κινητοποιεί τις υγιείες δυνάμεις του τόπου για την επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ.
Το ΞΕΝΙΑ πρέπει να λειτουργήσει
Παρά τις υποσχέσεις τίποτε δεν προχώρησε. Η viotia επανερχόταν διαρκώς και οι πολίτες γίνονταν διαρκώς πιο απαιτητικοί. Δείτε.
Για το Ξενία της Λιβαδειάς
Κατόπιν το ΞΕΝΙΑ κάηκε. Οι πιέσεις της viotia εντάθηκαν για επισκευή και επαναλειτουργία του στολιδιού της Λιβαδειάς.
Ανοίξτε το ΞΕΝΙΑ στη Λιβαδειά!
Το ποιοτικό άλμα έρχεται όταν το περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ "ανακαλύπτει" το 2010 το σημαντικό Ελληνα αρχιτέκτονα και δημιουργό του ΞΕΝΙΑ Αλέξανδρο Παπαγεωργίου-Βενετά και τον πείθει να μιλήσει στη Λιβαδειά σε μια εκδήλωση που άφησε εποχή αλλά ταυτοχρόνως προκάλεσε ανησυχία σε όλους αυτούς που θεωρούσαν και θεωρούν τη Λιβαδειά  φέουδο. Οι ισορροπίες διαταράχθηκαν και ένας απίστευτος πόλεμος ξεκίνησε εναντίον της προσπάθειας για την επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ.
Η εκδήλωση που διοργάνωσε το περιοδικό ΒΟΙΩΤΙΑ συζητιόταν επί μέρες στην πόλη και προκάλεσε τον φθόνο από όσους δεν επιθυμούν την προόδο της Λιβαδειάς προκειμένου να διατηρήσουν ή να κερδίσουν τα οφίτσιά τους
O Αλέξανδρος Παπαγεωργίου-Βενετάς και το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς

Αλέξανδρος Παπαγεωργίου - Βενετάς, ο δημιουργός του ΞΕΝΙΑ στη Λιβαδειά

.
Γοήτευσε το κοινό ο καθηγητής Παπαγεωργίου-Βενετάς στην εσπερίδα για το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς
Ακόμη μεγαλύτερη έγινε η ανησυχία  όταν ως αποτέλεσμα της επιτυχίας της εκδήλωσης ιδρύθηκε ο  Σύλλογος "ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΞΕΝΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ" που περιλάβε στις τάξεις του μερικές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της περιοχής μας. Πρόκειται για μια πραγματικά σπουδαία ομάδα που θα προσφέρει πολλά στη Λιβαδειά και όχι μόνο. Δείτε.
Ιδρύεται Σύλλογος "ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΞΕΝΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ"
Ο Σύλλογος "ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΞΕΝΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ" ετοιμάζει νέες εκπλήξεις που θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία και φθόνο στα βαρίδια της Λιβαδειάς. Αλλά τι να γίνει. Θα το υποστούμε κι αυτό για το καλό της πόλης.

Αυτή ήταν μια σύντομη ιστορία του 4ετούς αγώνα για την  επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ. Σε επόμενο τεύχος του περιδικού ΒΟΙΩΤΙΑ θα γράψω ολόκληρη την ιστορία με αρκετά παρασκήνια. Οποιος δεν βαριέται μπορεί να ανατρέξει στα δεκάδες δημοσιεύματα της viotia από το 2007, όπου θα βρει αναρτήσεις με όλη την εξέλιξη και καταπληκτικά σχόλια συμπολιτών. Δείτε κι αυτό.
Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Αποδίδει η πίεση των πολιτών για το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς

Φαίνεται να αποδίδει η πίεση του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς, του περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ και της viotia για την άμεση επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς. Οπως μας πληροφορεί δελτίο Τύπου από το γραφείο του βουλευτή κ. Τόγια το ΞΕΝΙΑ παραχωρήθηκε στον Δήμο Λεβαδέων. Ασφαλώς θα αναμείνουμε την ολοκλήρωση των πληροφοριών. Πάντως σαν πρώτο σχόλιο φαίνεται ότι ο κ. Τόγιας ακολουθεί τη ΒΟΙΩΤΙΑ: όταν έγινε η εκδήλωση (δείτε http://viotia.blogspot.com/2011/02/blog-post_817.html)για το ξεχασμένο από όλους ΞΕΝΙΑ τότε έγιναν και οι πρώτες ενέργειες του κ. Τόγια προς την ΕΤΑ. Κατόπιν όλα σταμάτησαν μέχρι που η viotia επανέφερε πριν από λίγες ημέρες τη θρυλική (κατά τη διάρκεια του σχεδόν τετραετούς αγώνα της για την επανλειτουργί του ΞΕΝΙΑ) υπογραφή "Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει". Η υπογραφή αυτή της viotia από το 2008 (εποχές που ορισμένοι δεν ήξεραν πού πέφετι το ΞΕΝΙΑ) αναδεικνύει την απήχηση στους Λιβαδείτες της προσπάθειας για την επαναλειτουργία του ΞΕΝΙΑ του συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς, του περιδικού ΒΟΙΩΤΙΑ και της viotia που όντως είναι εντυπωσιακή. Καθημερινά Λιβαδείτες δηλώνουν με κάθε τρόπο την υποστήριξή τους στον σύλλογο Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς και το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός λειτούργησε φαίενται αφυπνιστικά για τον κ. Τόγια. Καλό είναι αυτό και καλύτερο αν ο κ. Τόγιας δείξει την ίδια ευαισθησία και στα άλλα σημαντικά ζητήματα και πρωτοβουλίες του συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς, όσων έχουν ήση αναληφθεί και όσων πρόκειται να αναληφθούν. Δείτε την ανακοίνωση.

Β.ΤΟΓΙΑΣ: ΤΟ ΞΕΝΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ
 Σε συνάντηση στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού μεταξύ του Βουλευτή Βοιωτίας Βασίλη Τόγια του Δημάρχου Λεβαδέων Νίκου Παπαγγελή και της Διοίκησης των Ελληνικών Τουριστικών Ακινήτων Α.Ε, ολοκληρώθηκε η παραχώρηση και παραδόθηκε το «ΞΕΝΙΑ» στο Δήμο.
Το ΞΕΝΙΑ , αυτό το σημαντικό στολίδι της πόλης ήταν πάντα βασικό αίτημα των πολιτών και των φορέων να επιστρέψει στο Δήμο.
 Αποτελεί ένα σημαντικό πόλο τουριστικής ανάπτυξης τόσο για την πόλη όσο και για την ευρύτερη περιοχή.
 Το σύνολο των υποδομών του, εγγυάται ένα ελκυστικό υπόβαθρο για πολλαπλές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
 Εναπόκειται πλέον στις γρήγορες ενέργειες της Δημοτικής Άρχής, ώστε να αξιοποιηθεί και να επαναλειτουργήσει το συντομότερο.

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Ερωτήματα για το παζάρι της Λιβαδειάς1

Η θεμελιώδης, η εγγενής ανεπάρκεια στο χειρισμό των σημαντικών ζητημάτων εκ μέρους της δημοτικής αρχής Παπαγγελή επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη  στο μεγάλο θέμα της διοργάνωσης της ετήσιας εμποροπανήγυρης στη Λιβαδειά. Επελέγη και ενοικιάστηκε χώρος 13 στρεμμάτων στη βόρεια πλευρά της Λιβαδειάς, στην περιοχή των ΚΤΕΛ και του 9ου Δημοτικού Σχολείου.
Οι ενέργειες του κ. Παπαγγελή και στο ζήτημα του παζαριού πάσχουν τόσο από πλευράς διαδικασίας όσο και από  πλευρά ουσίας.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε θα μπορούσε να αποτελέσει εγχειρίδιο άστοχης και ως εκ τούτου επιβλαβούς για το δημόσιο συμφέρον  σχεδιαστικής ανεπάρκειας. Ο Δήμος Λεβαδέων κατ' αρχάς υπήρξε ιδιαίτερα... εχέμυθος ως προς την εκδήλωση ενδιαφέροντος για την ενοικίαση εκτάσεων καθώς ελάχιστοι γνώριζαν τη σχετική δημοπρασία που προκηρύχθηκε στα μέσα του καλοκαιριού! Εδώ φυσικά υπάρχουν ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.
Προσήλθαν όπως ήταν φυσικό μόνο δυο υποψήφιοι, και στην πραγματικότητα ένας αφού το κτήμα του άλλου ήταν μικρό και εκτός προδιαγραφών.
Ο  ουσιαστικά μοναδικός υποψήφιος διαμόρφωσε την τιμή ενοικίασης η οποία σύμφωνα με πληροφορίες ανήλθε στα 1099 ευρώ το στρέμμα/έτος ενώ στην προκήρυξη αναφερόταν ως ανώτατη τιμή τα 1.100 ευρώ. Τα σχόλια περιττεύουν.

Εκείνο  μόνο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η επιτευχθείσα τιμή θεωρείται από γνώστες της αγοράς πολύ υψηλή, γεγονός που εμμέσως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Παπαγγελής  αφού κατά τη διάρκεια του αποσφραγίσματος της οικονομικής προσφοράς ζήτησε από τον ιδιοκτήτη των οικοπέδου να μειώσει την τιμή στα 900 ευρώ χωρίς να το επιτύχει. Φυσικό.  Ο ιδιοκτήτης δεν δέχθηκε, μοναδικός υποψήφιος ων...
Υπάρχουν ασφαλώς και τεράστια λειτουργικά προβλήματα στην συγκεκριμένη επιλογή της δημοτικής αρχής όπως και στις περισσότερες από τις σημαντικές αποφάσεις πολλές από τις οποίες περιέργως λήφθηκαν το κατακαλόκαιρο . Υπάρχουν και τεράστια ερωτήματα για τα οποία ο κ. Παπαγγελής οφείλει να απαντήσει καθώς οι συζητήσεις στην πόλη είναι πολλές και όχι κολακευτικές για τον χειρισμό της υπόθεσης.

Τεράστια είναι και τα προβλήματα επί της ουσίας της επιλογής. Γι αυτά θα επανέλθουμε.

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Οι Αντιγόνες απόψε στη Λιβαδειά

Παραδοσιακά αντιμετωπίζω με σκεπτικισμό έως δυσπιστία οποιαδήποτε προσπάθεια μοντέρνας ανάγνωσης της αρχαίας τραγωδίας, πολύ περισσότερο της Αντιγόνης. Παρόλα αυτά νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε με προσοχή στην απόπειρα ερμηνείας του αρχαίου δράματος που επιχειρεί ο συμπατριώτης μας και γνωστός άνθρωπος του θεάτρου Λάμπρος Τσάγκας με την παράστασή του Αντιγόνες. Κατά τον ίδιο πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες προτάσεις ερμηνείας του αρχαίου δράματος, πρόταση που ήδη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον θεατρικών οργανισμών του εξωτερικού. Για την πρεμιέρα της παράστασης επελέγη η Λιβαδειά, απόψε 31 Αυγούστου 2011 στις 9.00 το βράδυ. Τιμή εισιτηρίου: 15Ε, μαθητικό - φοιτητικό 10Ε. Προπώληση στο δισκοπωλείο Πολύτροπο. Ο Λάμπρος Τσάγκας παραχώρησε συνέντευξη στον Πέτρο Χούτζούμη, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ
O Λάμπρος Τσάγκας για τις Αντιγόνες

Αντιγόνες
Σύνθεση με κείμενα από τα έργα:
Σαρλότ Ντελμπό, « Καλάβρυτα-Χίλιες Αντιγόνες»
Αισχύλου, «Επτά επί Θήβας», Μετ.Κ.Γρυπάρη
Σοφοκλεόυς, «Αντιγόνη»  , Μετ.Κ.Μύρη        
Μπέρτολντ Μπρεχτ «Η Αντιγόνη του Σοφοκλή», 
Μετ.Α.Σολομού
Δραματουργική επεξεργασία/σύνθεση: Μαρία Φραγκή
Σκηνοθεσία:Λ.Τσάγκας (συνεργασία Μ.Φραγκή)
Μουσική:Γιάννης Μεταλλινός
Κοστούμια:Πένυ Αμπλά
Σκηνικά:Χριστίνα Οικονόμου
Παίζουν :Μ.Βλασσοπούλου, Β.Ζαϊφίφης, Κ.Ζημιανίτης, 
Π. Κορδαλής, Β.Κώστα, Γ.Μπίμης, Ε.Μπούρα, Δ.Παπουτσή, Τ.Ράπτης, Ν.Ρέγκου, Ε.Σολωμού, Λ.Τσάγκας

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για σχολεία και Α.Ε.Ι. :
Αντιγόνη Μώρου,PhD - Μαρία Φραγκή,PhD




Οι «Αντιγόνες»  είναι μια σηνική μελέτη, όπου συναντιέται ο γνωστός μύθος με νεότερες εκδοχές του και αποτελεί μια ανάγνωση αυτής της γνωστής ιστορίας μέσα από την σύγχρονη πολιτική και κοινωνική συνειδητοποίηση, που επιτρέπει να διακρίνει κανείς στις διαχρονικές αξίες του μύθου.                               
Η Αντιγόνη κάνει την αναπόδραστη διαδρομή κάθε θύματος της φιλοπόλεμης κοινωνίας και της κατάχρησης εξουσίας, από την αρχή ως το τέλος της γνωστής τραγωδίας του Σοφοκλή. Αυτή η πορεία, όπου πρωταγωνιστεί η επανάληψη της μοίρας του ατόμου απέναντι στη μάζα, της ζωής απέναντι στο θάνατο, μοιάζει απαράλλαχτη από το 441π.Χ. ως το 2011μ.Χ.
Η τραγωδία ξαναγεννιέται διαρκώς, οι Αντιγόνες δεν έχουν τέλος (Τ.Στάινερ), γιατί η ζωή μας δεν έχει αλλάξει:Οι «όροι» απρόσωπων , ανώνυμων ρυθμιστών της συμπεριφοράς μας είναι εδώ.Τα άψυχα, κρεμασμένα προς παραδειγματισμόν κορμιά, είναι εδώ. Οι αδελφοκτόνες διεκδικήσεις είναι εδώ. Οι άνομοι νόμοι κυριαρχούν.
Η παράστασή μας, αναρωτιέται γι’ αυτή την διάρκεια την τραγωδίας - προσπαθεί να κατανοήσει. Έχοντας ως βάση τον υποκριτή/ ηθοποιό που ξεπηδάει μέσα από τις διθυραμβικές τελετουργικές διαδρομές, ο θεατής συνυποβάλλει τα ερωτήματά του:
Ο χορός είναι ο ήρωας ή παρατηρητής; Μπορεί να κρίνει ή διαφεύγει κάθε ευθύνης; Μπερδεύει το δίκιο με το άδικο; Φοβάται; Εθελοτυφλεί;
Η επιδίωξή μας να μην ξεχωρίζει το σώμα του «χορού» από τους «ρόλους», έχει στόχο την ανάδειξη της απόλυτης συγγένειας που έχουν μεταξύ τους και την υπογράμμιση της παρουσίας του χορού ως μήτρας της τραγωδίας. Έτσι ο θεατής γίνεται άμεσος μέτοχος, κάνει το διαδραματιζόμενο δική του υπόθεση και μέσα από αυτό κατανοεί και τον εαυτό του. Η ηρωϊκή παρουσία γεννιέται μέσα σε συνθήκες που όλοι αναγνωρίζουν. Ο πόλεμος είναι μια διαρκής κατάσταση των ανθρώπινων κοινωνιών.Η Αντιγόνη μάς είναι συμπαθής ακόμη σήμερα επειδή αντιστέκεται στον Κρέοντα ή επειδή αγαπά τον αδελφό της; Επειδή προτιμά το θάνατο ή επειδή προεκτείνει τα όρια της ζωής πέρα απ’ αυτόν;
Στο ερώτημα του Ρόμπιν:Αν  μπορούσες ν’αλλάξεις ένα πράγμα στη ζωή σου ,τί θ’άλλαζες; η Αντιγόνη μάλλον  θ’ απαντούσε :Τη ζωή μου, όπως η Γκρέης (Σ. Κέην, ΚΑΘΑΡΟΙ ΠΙΑ).
Από τον Σοφοκλή ως τον Μπρεχτ κι’από εκεί ως την Σάρα Κέην, το θέατρο δραματοποιεί αυτή την απάντηση. Η παράστασή μας περνάει από τη μια στην άλλη πυκνότητα και γραφή, ισορροπώντας πάνω στο «ξυράφι» του τραγικού.

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει

Ο Εσπερινός στον Αγιο Φανούριο και 33 φωτογραφίες

Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος, η μνήμη του αγίου μεγαλομάρτυρος αγίου Φανουρίου του Νεοφανούς  στο ομώνυμο εκκλησάκι του,  στην Λιβαδειά. Την Παρασκευή, παραμονή της εορτής, τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός  προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. Γεωργίου. Το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου βρίσκεται στα δυτικά της Λιβαδειάς, σε όμορφη και  πυκνοκατοικημένη -πλέον- περιοχή.
http://viotiarecords.blogspot.com/2011/08/33.html

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Χωρίς νερό και η Χαιρώνεια

Χωρίς παροχή ύδατος παραμένει απόό το πρωί η Χαιρώνεια. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες η διακοπή οφείλεται σε κλοπή του μετασχηματιστή από την αντλία για την αφαίρεση του χαλκού.

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Κραυγή αγωνίας για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Με επιστολή διαμαρτυρίας που απέστειλαν 27 πανεπιστημιακοί και αρχαιολόγοι στο υπουργείο, εκφράζουν την αγωνία τους για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Στη επιστολή που τιτλοφορείται «Η αλήθεια για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο» γίνεται λόγος για την ελλιπή χρηματοδότηση του Μουσείου από το υπουργείο, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι έχει «έχει μεταβληθεί σε κέντρο ναρκομανών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γλυπτά, τα αγγεία, τα πήλινα ειδώλια, τα κοσμήματα, και οι κυπριακές αρχαιότητες αλλά και η Προϊστορική και Αιγυπτιακή Συλλογή είναι μερικά από όσα εκτίθενται στο Μουσείο και συνιστούν τη «μοναδικότητα» του.

Το κείμενο υπογράφουν οι: Βαλαβάνης Π., καθηγητής Αρχαιολογίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Βικέλα Ευγ., καθηγήτρια Αρχαιολογίας Ιονίου Πανεπιστημίου, Βουτυράς Εμμ., καθηγητής Αρχαιολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δαμάσκος Δ., επίκουρος καθηγητής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Δεσπίνης Γ,. ομότ. καθηγητής Αρχαιολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, Δεσποίνη Αικ., έφορος Αρχαιοτήτων, Καραναστάση Π., καθηγήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης, Κατσικούδης Ν., επίκουρος καθηγητής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Κοκκορού Αλευρά Γ., καθηγήτρια Αρχαιολογίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λεμπέση Α., επίτ. έφορος Αρχαιοτήτων, Μαραγκού Λ., ομότ. καθηγήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Μουστάκα Α., καθηγήτρια Αρχαιολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, Παλαγγιά Ο., καθηγήτρια Αρχαιολογίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παπαποστόλου Ι., ομότ. καθηγητής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Παππά Β., επίκουρη καθηγήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Πετράκος Β., ακαδημαϊκός, Πετρόχειλος Ι., αναπληρωτής καθηγητής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Πλάντζος Δ., επίκουρος καθηγητής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ρωμιοπούλου Αικ., επίτ. έφορος Αρχαιοτήτων, Σμπόνιας Κ., επίκουρος καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας Ιονίου Πανεπιστημίου, Στεφανίδου Τιβερίου Θ., καθηγήτρια Αρχαιολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, Τιβέριος Μ., καθηγητής Αρχαιολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Θεοδώρα Καράγιωργα, επίτιμη έφορος αρχαιοτήτων, Τουλούπα Ε., επίτ. έφορος Αρχαιοτήτων, Τριάντη Ι., ομότ. καθηγήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Χανιώτης Α., καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας Πανεπιστημίου Princeton ΗΠΑ, Walter-Καρύδη Ε., ομότ. καθηγήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Saarbrucken.

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Χωρίς νερό ο Αη Γιώργης

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη καταγγελία.
"Στον Αγιο Γεωργιο εχουμε μεινει 5 ωρες χωρις νερο. Κοντευει 11 και η βλαβη δεν εχει επισκευαστει ακομα..και δε μπορει να δωθει νερο στο χωριο απο την αλλη γεωτρηση γιατι οι αιρετοι μας 'ταγοι' την εχουν εχουν αφησει και αυτη τοσο καιρο χωρις να την επισκευασουν λογω ελλειψης χρηματων οπως συνεχεια λενε...Αλλα για τα πανηγρια του καθε χωριου εχουν χρηματα...για την φροντιδα ομως θεματων που απτονται βιοτικων μας αναγκων ...".

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Η εκδήλωση της Ομοσπονδίας Γυναικών Βοιωτίας και 50 φωτογραφίες

Εγινε το Σάββατο 27 Αυγούστου στο Ανοιχτό Θέατρο Κρύας η εκδήλωση "Η Ομοσπονδία Γυναικών νομού Βοιωτίας χορεύει και τραγουδά την Παράδοση", που όπως είναι εμφανές διοργάνωσε η Ομοσπονδία Γυναικών Νομού Βοιωτίας. Δείτε το φωτορεπορτάζ.http://viotiarecords.blogspot.com/2011/08/50_30.html


Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Οι επιτυχόντες στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ από το 2ο Λύκειο Λιβαδειάς

Με το 10%


Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Οι επιτυχόντες 2011 από Εσπερινό και Τεχνικό


Οι επιτυχόντες στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ από το 1ο Λύκειο Λιβαδειάς

ΣΤΟ 10%

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.



Η ΝΔ για τον βιολογικό Δαυλείας

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης αντιδημάρχων

Εχουν δημοσιοποιήσει όλοι οι αντιδήμαρχοι Λεβαδέων τη δήλωση περιουσιακής τους κατάστασης; Και όλα τα μέλη της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής;
Νομίζω ότι η προθεσμία έληγε στις 30 Ιουλίου και μου φαίνεται ότι όρισμένοι το λησμόνησαν...

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.


Πιάστηκαν 7 για κλοπές στη Χαλκίδα

Δείτε: http://viotiarecords.blogspot.com/2011/08/7.html

Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

Συνάντηση Περγαντά-Νικολάου

Συνάντηση του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κλέαρχου Περγαντά και του Δήμαρχου Θηβαίων Σπύρου Νικολάου, πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου, στα γραφεία της Περιφέρειας στη Λαμία. Στη συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν στελέχη των Υπηρεσιών της Περιφέρειας και του Δήμου Θηβαίων, συζητήθηκαν θέματα των έργων που αφορούν την περιοχή του Δήμου και συγκεκριμένα :
  • Η κατασκευή του δρόμου Θίσβη – Κανάβαρι, που έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ ύψους 35.106.273 €, και βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες επαναδημοπράτησης του έργου από τις υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας, με στόχο την υπογραφή σύμβασης ως το τέλος του 2011.
  • Η Ανατολική Παράκαμψη της Θήβας, έργο αρμοδιότητας του Υπουργείου Υποδομών, για το οποίο γίνονται διαρκείς πιέσεις και παρεμβάσεις από τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κατασκευή του έργου. Παράλληλα η Περιφέρεια θα προχωρήσει σε χρηματοδότηση ύψους 1.100.000 €, για βελτιωτικές εργασίες στην οδό Μακαρίου, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αναβάθμιση των συνθηκών κυκλοφορίας στη Θήβα.
  • Σε εξέλιξη βρίσκεται επίσης και το έργο της ύδρευσης Νεοχωρακίου – Ελαιώνα, που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, με 5.300.000 €, και θα επιλύσει σημαντικά προβλήματα υδροδότησης της περιοχής.
  • Τις αμέσως επόμενες ημέρες, θα υπογραφεί η σύμβασης κατασκευής του κόμβου των Βαγίων, στο δρόμο Θήβα – Λιβαδειά, προϋπολογισμού 7.880.000 €, που θα βελτιώσει τις κυκλοφοριακές συνθήκες στον οδικό άξονα.
  • Ακόμα, θα γίνει άμεσα η υπογραφή της σύμβασης για τη βελτίωση του δρόμου προς το Σαράντη, προϋπολογισμού 100.000 €, προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές που προξενήθηκαν από την αστοχία του καναλιού του Μόρνου, ενώ προχωρούν οι διαδικασίες για την Μελέτη αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού Πλαταιών, προϋπολογισμού 300.000 € από τη Συλλογική Απόφαση 056 της Περιφέρειας και την Αποκατάσταση τριών ΧΑΔΑ στην περιοχή της Θίσβης, προϋπολογισμού 811.524 €, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.
Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    Στο Περιφερειακό μέτρα και εκπαίδευση από τη Λαϊκή Συσπείρωση

    Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    O Σαμαράς για τη συγχώνευση της Alpha Bank με την Eurobank EFG

    Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

    «Η συμφωνία συγχώνευσης της Alpha Bank με τη Eurobank EFG είναι η απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, εξαιτίας, κυρίως, της Κυβερνητικής ανεπάρκειας.
    Η δημιουργία ενός ισχυρού τραπεζικού ομίλου, με έντονη παρουσία εντός και εκτός της χώρας μας και με υψηλούς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας, αντιμετωπίζει  - μεταξύ άλλων – και την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και την πιθανή αύξηση των επισφαλειών λόγω της μεγάλης ύφεσης. Γι’ αυτό και αποτελεί μια ορθή στρατηγική κίνηση η οποία συμβάλλει στη σταθερότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

    Αναγκαία προϋπόθεση ώστε, Κυβέρνηση και πιστωτικά ιδρύματα, με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες, που μέχρι σήμερα δυστυχώς απουσιάζουν, να διοχετεύσουν στην αγορά την απαιτούμενη ρευστότητα για την Επανεκκίνηση της πραγματικής  οικονομίας και την έξοδο της χώρας από την κρίση».       

    Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    Για την κατάργηση Γραφείων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Θήβα

    Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    Ρύθμιση οφειλών στον Δήμο ΔΑΑ




    Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    Η Δημοκρατική Αριστερά Βοιωτίας για τον θάνατο του Λεωνίδα Κύρκου

    Για τον θάνατο του Λεωνίδα Κύρκου, ιστορικού στελέχους της αριστεράς για 70 χρόνια, εξέδωσε ανακοίνωση η Δημοκρατική Αριστερά Βοιωτίας. Δείτε.                        
    "Με άφατη θλίψη αποχαιρετούμε τον ηγέτη της Ανανεωτικής και Ευρωπαϊστικής Αριστεράς.Τον ξεχωριστό Έλληνα που με την τολμηρή πολιτική του σκέψη και την προσωπική του στάση ζωής δίδαξε ύφος και ήθος στην πολιτική και έβαλε την σφραγίδα του στην νεώτερη πολιτική ιστορία της πατρίδας μαςΤο πάθος του για την ανανέωση του Αριστερού κινήματος υπήρξε για όλους μας ένα μόνιμο και συνεχές μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας.
    Αντίο ακριβέ μας σύντροφε.
    Αντι στεφάνου θα σταλει ενίσχυση στο Χαμόγελο του Παιδιού".

    Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    Ο Αρβανίτικος Γάμος στα Κούκουρα και 80 φωτογραφίες

    Γράφει η Σίλια Πετροπούλου


    Ο Μορφωτικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αγίας Αννας "Τα Κούκουρα" διοργάνωσε για 4η χρονιά την αναβίωση του αρβανίτικου γάμου. Η αναπαράσταση έγινε με στοιχεία που αφορούν στο χωριό και τη συμμετοχή συμπατριωτών μας. Αρχισε με το προξενιό, το παζάρεμα της προίκας, το γιούκο, το ανάπιασμα του προζυμιού για την πίτα του γάμου, το στόλισμα της νύφης, το κνα το στεφάνωμα και το γλέντι του γάμου. Ολα αυτά σε διαλόγους ελληνικούς και αρβανίτικους διανθισμένα με τα ανάλογα τραγούδια του γάμου. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η εμφάνιση ενός περήφανου αλόγου που χρησιμοποιήθηκε για το φόρτωμα της προίκας.
    Απλοί κάτοικοι του τόπου, Κουκουραίοι όλων των ηλικιών, μας θύμισαν εικόνες από το παρελθόν. Ερασιτέχνες ηθοποιοί και χορευτές όλοι τους ταλαντούχοι, για μια ακόμη φορά αφιέρωσαν πολύτιμο χρόνο από τη ζωή τους και κατέθεσαν την ψυχή τους. Συσπειρώθηκαν με έναν κοινό στόχο. Την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης. Απέδειξαν ότι η εμπιστοσύνη που έδειξαν ο ένας στον άλλο, η φροντίδα για το καλύτερο αποτέλεσμα, η εμψύχωση ο ενθουσιασμός γι αυτό που συνέβαινε αλλά κυρίως η αγάπη για τον τόπο τους είναι τα μυστικά στοιχεία για πρόοδο και ευημερία.
    Μπράβο στους διοργανωτές και σε όλους τους συμμετέχοντες. Ευχόμαστε να συνεχίσουν με το ίδιο κέφι ώστε να διατηρήσουν αυτή την παράδοση. Δείτε.
    http://viotiarecords.blogspot.com/2011/08/80.html

    Αυτά είχα να πω και ότι το ΞΕΝΙΑ της Λιβαδειάς πρέπει αμέσως να επαναλειτουργήσει.

    Εκθεση Φωτογραφίας στη Λιβαδειά


    Έκθεση Φωτογραφίας
     05-11 Σεπτεμβρίου 2011
     Ισόγειο Νερόμυλου Πηγές Κρύας Λιβαδειάς
      Θέμα:
    «Αιχμαλωτίζοντας την κίνηση»
    Η Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς για έκτη χρονιά, πραγματοποιεί στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Δήμου Λεβαδέων
    «ΤΡΟΦΩΝΙΑ 2011» την ετήσια έκθεση φωτογραφίας των μελών της, με θέμα: «Αιχμαλωτίζοντας την κίνηση».
    Η έκθεση θα αναρτηθεί στο ισόγειο του Νερόμυλου στις Πηγές Κρύας στη Λιβαδειά, από τις 05 μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου 2011.
    Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν τη Δευτέρα 05/09/2011 και ώρα 8.00μ.μ Ώρες λειτουργίας έκθεσης: 6.30μ.μ. - 10μ.μ
    Συμμετέχουν:
    Αναστασίου Ελένη
    Βελούδιος Γιάννης
    Βήττα Δήμητρα
    Βόγγλη Δήμητρα
    Βόγγλη Μαρία
    Βουρδονικόλας Σοφοκλής
    Ζήνδρος Κώστας
    Ηλιάδης Μενέλαος
    Καλλιώρα Νικολέτα
    Καντάς Χρήστος
    Καραδήμα Γιάννα
    Καραδήμα Γιώτα
    Κοβάνη Νεκταρία
    Κοτσώνας Κώστας
    Μακαλιάς Ευάγγελος
    Μάρκος Γιάννης
    Μίχου Μαρία
    Μπακολουκάς Λουκάς
    Μπαλωματίνης Γιώργος
    Νικολάου Βιολέττα
    Πλιακοστάμου Νινέττα
    Πολυτάρχου Σπύρος
    Σανιδάς Χαράλαμπος
    Στάμου Μαρία
    Τσιώλη Μαρία
    Χαιρετάκη Ειρήνη
    Χατζηδήμου Απόστολος
    Επιμέλεια έκθεσης: Βήττα Δήμητρα
     
    Οργάνωση :
    Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς
    E-mail: fotolesxilivadias@gmail.com
    Χορηγός επικοινωνίας: fmag - photography fan/magazine
    http://www.fmag.gr/ - E-mall: info@fmag.gr

    Για το Δ. Σ. της Φ. Λ. Λιβαδειάς
     Ο Π Ρ Ο Ε Δ Ρ Ο Σ              
    Ιωάννης Βελούδιος
    Η Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Ε Α Σ
     Δήμητρα Βήττα

    Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

    Η ηρωική αντίληψις της ζωής

    Στο βιβλίο «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» του Ι. Συκουτρή, περι­έχονται τρία κεφάλαια βασισμένα σε αντίστοιχα μαθήματά του προς την Ελευθέρα Σχολή Κοινωνικής Προνοίας. «ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ», «ΠΕΡΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ», «ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ».
    Στους «ΤΥΠΟΥΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» ο Συκουτρής ανα­φέρεται σε έξι περιπτώσεις αντιλήψεως της ζωής, οι οποίες αντιστοιχούν σε έξι ιδεατούς ανθρωπίνους τύπους. Έτσι, αφού περιγράψει την θρησκευτική, την μηδενιστική, την ευδαιμονιστική, την ανθρωπιστική αντίληψη της ζωής και την αντίληψη του αντικειμενικού έργου, θα καταλήξει αναφερόμενος στην ηρωική αντίληψη της ζωής. Αυτό το τελευταίο, υπέροχο κείμενο παραθέτουμε εδώ.[1]
    Η ΗΡΩΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
    Η ηρωική αντίληψις της Ζωής αναχωρεί από την αρχήν, ότι η Ζωή είν' ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας. Επομένως και ο άνθρωπος, κάθε γενεάς, αποτελεί μίαν συνεχή μ ε τ ά β α σ ι ν προς κάτι άλλο, προς κάτι ανώτερον. Όχι προς ένα διαφορετικόν είδος οργανικού όντος (τον υπεράνθρωπον π.χ. του Nietzsche), αλλά προς το να γίνη φορεύς μιας ανωτέρας, δηλαδή εντονωτέρας και πλουσιωτέρας μορφής της Ζωής. Έτσι κάθε άνθρωπος αξιόλο­γος είν' ένας π ρ ο δ ρ ο μ ο ς, που αντλεί το νόημα της υπάρ­ξεώς του όχι από το παρελθόν ούτ' από το παρόν, αλλ' από το μέλλον και μόνον. Το παρελθόν ως παρελθόν το αγνοεί, προς το παρόν ευρίσκεται εις πόλεμον συνεχή. Όχι μόνον προς εκείνο το παρόν, το οποίον δεν είν' εις την ουσίαν του παρά επιβίωσις του παρελθόντος, ή μάλλον διατήρησις του σώματος αυτού οφειλομέν' εις την δειλίαν ή την νωθρότητα των συγχρόνων ανθ­ρώπων· ο ηρωικός άνθρωπος μάχεται και προς το γνήσιον πα­ρόν, το παρόν που ζη γύρω του και ζη μέσα του.


    Και εδώ ακριβώς κείται η τ ρ α γ ι κ ό τ η ς του ηρωικού ανθρώπου. Ριζωμένος είναι βαθύτατα εις το παρελθόν, τού οποίου είναι το εκλεκτότερον κάρπισμα· μέσα του συμπυκνώνει εις μοναδικόν βαθμόν εντάσεως το παρόν - και όμως αρνείται το παρόν και το μάχετ' εν ονόματι του μέλλοντος, το οποίον ζη ο ίδιος προληπτικώς μόνον ως πραγματικότητα μέσα του. Και το μάχεται με τα όπλα και την ρώμην της ψυχής του, που είναι του παρόντος όπλα και ρώμη, το οποίον κατ' αυτόν τον τρόπον χρη­σιμοποιεί ταυτοχρόνως και καταπολεμεί. Έτσι τοποθετεί ο ίδιος τον εαυτόν του, εκλέγων ούτως ειπείν το επικινδυνότερον σημείον, μέσα εις την ορμήν και την οργήν παντοδαπών συγ­κρούσεων. Συγκρούσεων προς τούς συγχρόνους του, οι οποίοι τον μισούν, διότι μισούν το μέλλον εις το πρόσωπόν του. Συγ­κρούσεων προς τον ίδιον τον εαυτόν του, μιας πάλης μεταξύ της πραγματικότητάς του, που ανήκει εις το παρόν, και των δυ­νατοτήτων του, που ανήκουν εις το μέλλον, που ε ί ν α ι το μέλλον, που θα τας πολεμήση και πάλιν εν ονόματι άλλων δυνα­τοτήτων από την στιγμήν που θα γίνουν πραγματικότης.

    Κατ' αυτόν τον τρόπον ζη τ α υ τ ο χ ρ ό ν ω ς ο ηρωικός άνθρωπος τον μεγαλύτερόν του πόνον και την μεγαλυτέραν του ελπίδα. Ζη την συντριβήν και τον πόνον του, αλλά ζη μαζί και την ηθικήν αναγκαιότητα του πόνου και του χαμού του. Κάτι περισ­σότερον: Ερωτεύεται την συντριβήν του, την χαίρετ' εκ των προτέρων, αντλεί την ιλαρωτέραν του ακριβώς παρηγορίαν από την συντριβήν του.

    Αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματ' άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθε­λουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' άστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Αλ­λά θα το κάνη όχι από πνεύμ' αλτρουισμού και εθελοθυσίας υπέρ των άλλων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η α ι σ θ η τ ι κ ή, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότ' είναι π ρ ο ν ό μ ι ο ν των εκλε­κτών (όχι καθήκον ή πράξις φιλανθρωπίας) να συντρίβωνται υ π έ ρ των άλλων, υ π ό των άλλων - το πολυτιμότερον προνό­μιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση, διά ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται διά να εορτασθή η α ν ά σ τ α σ ι ς, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει.

    Αλλ' ο ηρωικός άνθρωπος δεν δείχνεται εις την συντριβήν του μόνον, ή και εις την ετοιμότητα έστω προς συντριβήν. Ειδε­μή, η ηρωική αντίληψις θα ήτο ιδεώδες θανάτου μόνον, όχι μορφή ζωής - και τι ζωής! Ο ηρωικός άνθρωπος, και μόνος αυ­τός, ζη έ ν τ ο ν α και π λ ο ύ σ ι α ολόκληρον την ζωήν. Αλ­λά το να ζήση έντονα δεν σημαίνει δι' αυτόν ό,τι συνήθως νοού­μεν με την έκφρασιν αυτήν: να δοκιμάζη άφθονα και δυνατά τας απολαύσεις και τας ηδονάς της Ζωής.

    Δεν τας αγνοεί βέβαια τας απολαύσεις της Ζωής ο ηρωικός άνθρωπος αλλά τας δοκιμάζει τόσον, όσον χρειάζεται να τας ξεπεράση, τας γνωρίζει τόσον, ώστε να εννοή, ότι κατά βά­θος παραλύουν μάλλον την δύναμιν του ανθρώπου, και ας τού χαρίζουν την ψευδαισθησίαν της εντατικότητος και της πλησμο­νής. Έπειτα, τας απολαύσεις αναζητεί εκείνος που ζητεί να πάρη από την Ζωήν, όχι εκείνος που έχει να της δώση - και σε πλουτίζει όχι το να παίρνης αλλά το να δ ί δ η ς.

    Η έντονος αυτή ζωή είναι κατ' ανάγκην π ο λ υ μ ε ­ρ ή ς, τόσον πολυμερής, ώστε να την ευρίσκουν πολυπράγμονα όσοι μετρούν τον πλούτον των εκλεκτών φύσεων με την πενίαν της ιδικής των, όσους δεν αφήνει ο φθόνος ν' αναγνωρίσουν εις ένα σύγχρονόν των τον όλβον των αγαθών, που δεν έχουν εκεί­νοι. Ο ηρωικός άνθρωπος χαίρεται πολλάς μορφάς ζωής συγ­χρόνως, και τας χαίρεται όχι εξωτερικώς, σαν αισθητικόν θέαμα ή διά να ικανοποιήση την περιέργειάν του. Μ έ σ α   τ ο υ   ζη όλας αυτάς τας μορφάς της Ζωής, τας αφομοιώνει μέσα του, και τας αποδίδει με τον   π ρ ο σ ω π ι κ ο ν   του τρόπον. Η ψυχή του ομοιάζει μ' ένα έδαφος λιπαρόν και βαθύ, εις το οποίον κάθε σπόρος άνετα θ' ανθοβολήση και θα καρπίση. Έτσι μεταμορφώνεται, χωρίς να χάνη τον εαυτόν του. Ζη ταυτοχρόνως με πολλούς, όπως ο τραγικός ποιητής ο μεγαλοφυής, που ζη μέσ' απ' όλα του τα πρόσωπα, και όμως παραμένει ο ίδιος και ως ύπαρξις και ως διάνοια. Και δεν ζη μόνον πολλάς μορφάς Ζωής· συγκλονισμούς συγκλονίζεται πολλούς, συντριμμούς συντρίβε­ται πολλούς, μυρίους θανάτους αποθνήσκει.


    Αλλ' η πολυμέρεια αυτή δεν σημαίνει και δ ι ά σ π α σ ι ν, απώλειαν έρματος ατομικού, διάχυσιν και θόλωμα του πυρήνας της προσωπικότητας - αυτό συμβαίν' εις τους πολλούς, όταν ποτέ θελήσουν να είναι πολυμερείς. Διά τον ηρωικόν άνθρωπον η πολυμέρεια δεν αίρει την συγκέντρωσιν· την καθιστά ισχυρο­τέραν, την α π ο δ ε ι κ ν ύ ε ι ισχυροτέραν. Δεν θα ήτον ηρωικός άνθρωπος, αν δεν ήτο μία δυνατή προσωπικότης, και δυνατή προσωπικότης σημαίνει ισχυρόν κεντρικόν εγώ, που να συγκρατή τας ψυχικάς περιπετείας και τα εξωτερικά περι­στατικά, τα πετάγματα και τα ενδιαφέροντα εις μίαν σφικτο­δεμένην ενότητα όχι μόνον χρονικής διαδοχής, αλλά συνο­χής λογικής, αναγκαιότητος ηθικής.


    Η πολυμέρεια του ηρωικού ανθρώπου παρέχει πολλάκις την εντύπωσιν α ν τ ι φ α τ ι κ ο τ η τ ο ς. Είναι τόσον πλουσία η προσωπικότης του, ώστε το καθένα της μέρος, η καθεμία της πλευρά, θα ημπορούσε ν' αποτελή (και αποτελεί διά τούς πολ­λούς) έναν αυτόνομον κόσμον, διαφορετικόν από τον κόσμον που θα ημπορούσε ν' αποδώση μία άλλη πλευρά του. Είναι λοι­πόν ν' άπορής πώς οι πολλοί τας ευρίσκουν ασυμβιβάστους; Αλλ' ο ηρωικός άνθρωπος δεν ομοιάζει με τους καλούς και φρονίμους αμαξάδες, οι οποίοι οδηγούν το αμαξάκι των «βραδέως αλλ' ασφαλώς» από τους δρόμους τους στρωτούς και τους ήσύχους προς το τέρμα, που άλλοι καθώρισαν. Με τον ηνίοχον ομοιάζει, που κυβερνά τέσσαρα, οκτώ ίσως θυμοειδή άλογα - και το καθένα των σπεύδει ασυγκράτητον προς αυτοβούλους κατευθύνσεις. Τα κυβερνά με δυνατό χέρι, χωρίς όμως και να εξουδετερώνη εκείνων την ορμητικότητα και την επαναστατι­κότητα. Ειδεμή, τι θέλγητρον θα είχε δι' αυτόν η ηνιοχεία; Το «βραδέως αλλ' ασφαλώς» δεν το ξέρει· λογαριάζει και τας πτώ­σεις, διότι μόνον όπου υπάρχουν πτώσεις δίδετ' ευκαιρία και ανυψώσεων.


    Πράγματι ο π ό λ ε μ ο ς και ο κ ί ν δ υ ν ο ς είναι το στοιχείον του, η απαραίτητος τροφή του. Ο πόλεμος λέγω και η νίκη, όχ' η ε π ι τ υ χ ί α. Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε νίκη· είναι νίκη εξωτερική, εξωτερικός πλουτισμός εις επιτεύγματα και κέρδη - να σαν τα ρεκόρ συγχρόνου αθλητού, που μετρούνται με δευτερόλεπτα και υφεκατοστόμετρα. Αλλ' ο ηρωικός ζητεί την νίκην εκείνου που χαίρεται το ότι επολέμησε, το ότι εκινδύνευσε, το ότι αντέστη την νίκην ως ευκαιρίαν μόνον να ζήση έντόνους και αγωνιώδεις στιγμάς. Και παρομοία νίκη συνυπάρχει κάλλιστα με την αποτυχίαν εις τους αντικειμενικούς σκοπούς, καθώς η αποτυχία των 300 εις τας Θερμοπύλας...

    Άλλωστε γενικώς η επιτυχία είναι διά τον ηρωικόν άνθρω­πον μία λέξις, μία πραγματικότης ίσως – όχι α ξ ί α. Δεν την ξέρει, ούτε τον ξέρει εκείνη. Αν επίστευεν ολιγώτερον εις τον εαυτόν του, θα ήτο δι' αυτό απογοητευμένος. Αν επίστευεν ολι­γώτερον εις της Μοίρας την σοφίαν, θα ήτον άπαισιόδοξος. Αλλ' επιτυχία σημαίνει πραγματοποίησις σκοπού, που ευρίσκετ' έξω μας, και εκείνος έχει μ έ σ α τ ο υ τον σκοπόν και το νόημα της υπάρξεώς του. Απέναντι αυτού τίποτε δεν μετρεί, ούτ' ή ζωή του ούτ' η ευτυχία του. Και τι μεγαλύτερον θα ημπορούσεν η επιτυχία να τού προσφέρη;

    Έπειτα η επιτυχία σημαίνει φρόνησιν, και η φρόνησις είναι προσαρμογή της ψυχής προς τα πράγματα, κ α τ α β ι­ β α σ μ ο ς δηλαδή και ολιγάρκειά της, διά να συμμορφωθή προς την καθημερινότητα του εξωτερικού κόσμου. Ενώ η σοφία και η αποστολή του ηρωικού είναι ν' α ν α β ι β ά σ η τα πράγματα προς την ψυχήν του, να τα γεμίση με νόημα τόσον, ώστε να γίνουν αντάξιά του. Δι' αυτό παρέχει την εντύπωσιν άφρονος, και ε ί ν α ι άφρων. Έχει την αφροσύνην του παιδιού, που στερείται την πολυύμνητον αυτήν πείραν της πραγματικότητας, η οποία είναι κατά βάθος όκνος και ολιγοπιστία. Ενώ το παιδί είναι παιδί, ακριβώς διότι πιστεύει, διότ' ημπορεί ακόμη να πιστεύη, ανεπιφύλακτα. Ο ηρωικός άνθρω­πος είν' ο αιωνίως νέος - τι να την κάνη την φρόνησιν; Είναι διά τους πεζούς και τους νοικοκυραίους, που βαδίζουν ήσυ­χα και ομαλά τον δρόμον της ζωής των. Εκείνος όμως δεν βα­δίζει· χορεύει.


    Αυτός είν' ο λόγος που θεωρείται και είναι άνθρωπος α β ο ή θ η τ ο ς εις την συνήθη πρακτικήν ζωήν. Και ένας άλλος λόγος: δεν έχει την φρόνησιν να δ υ σ π ι σ τ ή προς τους γύ­ρω του. Να δυσπιστή προς τι; Διά ν' αποφύγη κινδύνους; Μα αυτούς είναι ακριβώς, που αναζητεί η ψυχή του. Τούς αναλαμβάνει όχι από επαγγελματικήν συνήθειαν η από βιοπορι­στικόν καταναγκασμόν - οι ακροβάται και οι θηριοδαμασταί θα ήσαν τότε οι ηρωικώτεροι των ανθρώπων - αλλ' ως εσωτερικήν προσταγήν της μοίρας του, ως το ιερώτερον δικαίωμα που τού δημιουργεί η υπεροχή του. Οι πολλοί καμαρώνουν δι' όσους κινδύνους απέφυγαν, όχι δι' όσους υπεβλήθησαν· περιγράφουν τας έπιτυχίας, που επραγματοποίησαν, και υπερηφανεύονται διά την εξυπνάδα των. Αλλά διά τον ηρωικόν άνθρωπον, το εί­δαμεν: η επιτυχία δεν αποτελεί ούτε κριτήριον ούτε ιδεώδες· ιδεώδες του και κριτήριον: να ζήση δυνατός και ωραίος. Και είναι γενναιότερον και ωραιότερον ν' αδικηθής παρά ν' αδικήσης, να εξαπατηθής παρά να εξαπατήσης.

    Άλλωστε προς τι να εξαπατήση; Εξαπατούν οι ετεροκεν­τρικοί, αυτοί που ασχολούνται διαρκώς με τούς άλλους, διά να τούς αντιγράφουν ή να τούς φθονούν ή και τα δύο μαζί. Απασχολούνται κατ' ανάγκην, αφού δεν είναι τόσον πλούσιον το εγώ των, ώστε να τούς απασχολή εκείνο έντονα και ικανοποιητι­κά. Ο ηρωικός όμως άποτελεϊ ο ίδιος κ έ ν τ ρ ο ν τ ο υ ε α υ ­τ ο ύ τ ο υ, ελεύθερος εις την απομόνωσίν του, αριστοκρατικός με την απόστασιν εις την οποίαν κρατεί τούς άλλους, απτόητος με το θάρρος της προσωπικής του γνώμης και της προσωπικής του ευθύνης, υπερήφανος μέσα εις το άβατον τέμενος της μο­ναξιάς του. Δι' αυτό δεν καταδέχεται να φθονή, μήτε να παρα­βγαίνη με τούς άλλους· δεν χρειάζεται να βεβαιώνη εις τον εαυτόν του μ' αυτό το μέσον, με την εξωτερικήν αναγνώρισίν του δηλαδή, την υπεροχήν του.

    Πουθενά δεν φαίνεται περισσότερον η υ π ε ρ η φ ά ν ­ε ι α του ηρωικού ανθρώπου, παρά εις τον τρόπον που δι­εξάγει τους λεγομένους αγώνας ιδεών. Δεν αποβλέπει ποτέ εις το να νικήση. Τι θα ειπή να νικήση; Να δεχθούν τας απόψεις του; Συμφορά! Ο ίδιος ξέρει τι τού εστοίχισεν ως που να κατα­λήξη εις αυτάς, τι τ ό λ μ η εχρειάσθη - sapere aude, λέγει ο αρχαίος ποιητής - τι εσωτερικήν ω ρ ί μ α ν σ ι ν προϋποθέτει. Έτσι, ανησυχεί μάλλον παρά ποθεί εκείνον, που θα τας δεχθή κατ' επιταγήν ή ως προϊόν μιας συντόμου συζητήσεως.

    Διά ν' αποκτήση μήπως ο π α δ ο ύ ς; Είν' αληθές, ότι πολλοί αισθάνονται την ανάγκην να κάνουν προπαγάνδαν διά τας ιδέας των, σαν να φοβούνται, ότι δεν θα είναι ορθαί, αν δεν τας ανεγνώριζαν και άλλοι, κατά το δυνατόν πολυαριθμότεροι. Αλλ' εκείνος γνωρίζει, ότι σημασίαν δεν έχει το περιεχόμε­νον των ιδεών ενός ανθρώπου, αλλ' η ψυχική δύναμις με την οποίαν τας κατέκτησε και τας κατέχει. Όχι το τ ι πιστεύεις, αλλά το π ώ ς πιστεύεις ό,τι πιστεύεις. Ότι τας θεμελιώδεις, τας ζωτικάς πεποιθήσεις σού ρυθμίζει κατά βάθος η μοίρα σου, όχι τανάπαλιν. Και η μοίρα σου είναι κάτι απολύτως προσωπι­κόν· δεν ημπορείς μήτε να το δανεισθής, μήτε να το δανείσης. Έπειτα τι σημαίνει διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο αριθμός; Εκείνος θέλει, και ως πνευματικός άνθρωπος ακόμη, να εργάζεται, όχι να συνεργάζεται· είναι ανδρικώτερον...

    Έτσι, και όταν υπερασπίζη τας απόψεις του, δεν το κάνει διά να τας επιβάλη· αλλά διά να μείνη οποίος είναι. Και ακρι­βώς το να είναι οποίος είναι, αποτελεί εις τα μάτια των άλλων πολλάκις, αυτό και μόνον, πολεμικήν. Η ύπαρξίς του και μόνη εξεγείρει το μίσος· αρκεί να περιγράφη απλώς πώς είναι, και προκαλεί αντιπάθειαν· τόσον μεγάλον μέρος από το μέλλον αντιπροσωπεύει! Διότι το μέλλον είναι σκοτεινόν, και είν' ολίγοι που δεν φοβούνται το σκοτάδι, οι πολλοί το φοβούνται, και ο φόβος των παίρνει πολλάκις την μορφήν αντιπαθείας.

    Και όμως σπείρει άφθονα τα γεννήματα του νου του. Τα σπείρει, διότι δεν ημπορεί να κάνη διαφορετικά· όπως το δέν­τρον που τινάζει τούς καρπούς του σαν ωριμάσουν, είτ' ευρί­σκοντ' αποκάτω είτε όχι αυτοί που θα τούς είναι χρήσιμοι. Έ­τσι και ο ηρωικός άνθρωπος: διδάσκει, παρασυρόμενος από την πίστιν του· ομιλεί περί αυτής, υποκύπτων εις την εσωτερικήν ορμήν ν' ανακοινώση - όχι ν' ανακοινώση· ν α τ ρ α γ ο υ δ ή σ η μάλλον, την χαράν του και τους θησαυρούς του - να φωνάξη την αγάπην του, και διαβεβαιώνει κάθε φοράν το αγαπημένον του πρόσωπον πόσον τ' αγαπά, όχι διά να το πείση ούτε διότι φαν­τάζεται πως αμφιβάλλει, αλλά μόνον διότι ευχαριστείται ο ίδιος κάθε φοράν να τ' ακούη. Έτσι και ο ηρωικός άνθρωπος: είτε προφορικώς αναπτύσσει προς ένα κοινόν, είτε γράφει, κατά βάθος είν' ο ίδιος ακροατής και αναγνώστης του εαυτού του. Ομιλεί ενώπιον των άλλων, διά ν' ακούση ο ίδιος την φωνήν του δυνατώτερα, διαυγέστερα, συνειδητότερα.

    Υπερήφανος είναι, όχι εγωιστής. Δι' αυτό σπαταλά τον εαυτόν του. Η ευτυχία του είναι ν α δ α π α ν ά, ακριβέστε­ρον ακόμη: ν α δ α π α ν ά τ α ι. Ανεξάντλητος όπως είναι, δεν ξέρει αριθμητικήν. Είναι τόσον πλούσιος, ώστε θ' αναπλη­ρώση εύκολα (το ξέρει) κάθε ζημίαν· προς τι λοιπόν να την υπο­λογίζη; Υπολογίζει ο πτωχός· ο πλούσιος κλείνει τα μάτια, απλώνει το χέρι, και σκορπά ... Όσα και να σκορπήση, πάντοτ' εκ του περισσεύματος θα είναι.

    Εκ του περισσεύματος αντλεί και η μεγαλοδωρία του ηρωικού ανθρώπου. Αφρόντιστα και αδίστακτα σπαταλά τα πλούτη του, την δραστηριότητά του, την υγείαν του, την ρωμαλεότητα της ψυχής και του νου του. Σκορπά την αγάπην του χωρίς ανταλλάγματα, έτοιμος να πληρώση εκείνους που θα θελήσουν να την δεχθούν. Σκορπά τας συγκινήσεις, τους ενθουσιασμούς και την φλόγα, τα κάλλη και τα ρίγη της ψυχής του και είναι τόσον πολλά τα πολύτιμ' αυτά πετράδια, ώστε ο πτωχός και ο κακός υποπτεύουν πως θα πρέπει κίβδηλα να είναι· ειδεμή, θα τα εμοίραζεν έτσι, τόσον αμέριμνα, τόσον αλύπητα; Σκορπά του νου του τα γεννήματα, που είναι δι' αυτόν βιώματα ψυχής, χωρίς να κατοχυρώνη συγγραφικώς την πατρότητά των, να έτσι σαν τον ήλιον που ακτινοβολεί παντού το φως του. Και ο ήλιος δεν έχει μετρητήν του φωτός· έχουν αι ηλεκτρικαί εταιρείαι μόνον.

    Και είν' η χαρά του να σκορπά: όλα τ' αγαθά της γης τα εκτιμά όχι ως κ τ ή μ α τ α, αλλ' ως χ ρ ή μ α τ α (με την αρχαίαν σημασίαν της λέξεως εκ του χρώμαι), ως δαπανήματα δηλαδή. Ή μάλλον πιστεύει πως αγαθά δεν είναι· γ ί ν ο ν τ α ι αγαθά, αφ' ης στιγμής και εφ' όσον δαπανώνται.
     Εις την εργασίαν καθυποβάλλεται με ανεπιφύλακτον προ­θυμίαν. Την δέχεται αυτονόητα και χαρωπά, αφού είναι κάτι βαρύ και δύσκολον, αφού ζωή σημαίνει δι' αυτόν δράσις και κά­ματος. Εργάζεται από την επιθυμίαν να χρησιμοποιή τας δυνά­μεις του σώματος και της ψυχής εις έργα δύσκολα, εργάζετ' αισθητικώς, καθώς ένας αθλητής.

    Το ίδιον και εις την πνευματικήν του εργασίαν: Δεν μελετά διά να γράψη ένα βιβλίον - η σκέψις είναι δι' αυτόν κάτι που το ζη, όχι κάτι που το γράφει - ή διά να επιτύχη εν αξίωμα. Μέσα του θέλει να πλουτίση, να πλουτίση ακόμη με την χαράν που δί­δει ένα δύσκολον ζήτημα. Προχείρως έτσι σκορπά ένα πλήθος προσωπικών στοχασμών (προσωπικών και όταν έχη απ' άλλους λάβει την αφετηρίαν της σκέψεως), που ένας άλλος θα επροφύ­λασσε ζηλοτύπως. Μα ο ηρωικός άνθρωπος αγνοεί την ζηλοτυ­πίαν.

    Και είναι φυσικόν· αφού διατηρεί ζωντανά και καθαρά τα χαρίσματα του γνησίου αριστοκράτου: την μοναξιά του, το αίσθημα της ανεπιμειξίας, το θάρρος και την ικανότητα προς πε­ριφρόνησιν, τας μακροχρονίους αφοσιώσεις, την αρχοντικήν μεγαλοδωρίαν. Προ παντός το αίσθημα της προσωπικής τιμής, ενώπιον της οποίας όλα τ' άλλα, πλούτος και μόρφωσις, εξουσία και υγεία, είν' ένα μηδέν.
     Η ζωή ενός ανθρώπου, καθώς αυτού που περιέγραψα, δεν ημπορεί παρά να είναι σ ύ ν τ ο μ ο ς. Σύντομος όχι πάντοτε με την κοινήν σημασίαν· ημπορεί κάποτε να ζήση και πολλά χρό­νια, αλλά πάντα θα είν' ολίγα, σχετικώς με την πλησμονήν της ζωτικότητός του. Άλλωστ' η ηλικία είναι κάτι σχετικόν· δεν μετρείται πάντως με την διάρκειαν, με το περιεχόμενόν της μετρείται. Είν' έννοια ηθική, όχι αστρονομική.

    Συνήθως όμως είναι σύντομος και υπό την συνήθη χρήσιν της λέξεως. Σύντομος, διότι ο ηρωικός άνθρωπος περνά ολόκληρον την ζωήν του εις το πολυκίνδυνον μέτωπον του πολέμου. Σύντομος, διότι πάντοτε είναι, από την μοίραν του και μόνην οδηγούμενος, ε ρ α σ ι θ ά ν α τ ο ς.

    Βαδίζει προς τον θάνατον όχι διά ν' αναπαυθή, όχι διότι εβαρέθηκε την ζωήν, όχι διότι εδειλίασεν ενώπιον αυτής, όχι από μαρασμόν και εξάντλησιν των δυνάμεών του. Ο ηρωικός άνθρωπος δεν υ φ ί σ τ α τ α ι τον θάνατον. Δι' αυτόν και ο θάνατος ακόμη δεν είναι π ά σ χ ε ι ν, είναι π ρ ά τ τ ε ι ν. Είναι η τελευταία πράξις, με την οποίαν επισφραγίζει όλας του τας άλλας πράξεις. Τούς δίδει αυτή το νόημα· διότι και η Ζωή όλη είναι μία διαρκής αρχή, και η αρχή το νόημά της αντλεί από το τέλος, του οποίου είν' η αρχή. Και είναι το τέλος ο θάνατος, αλλά και η τελείωσις.

    Αλλ' ο πληθωρισμός της ζωής είναι τόσος μέσα του, ώστε και ο θάνατός του δεν είν' εκμηδένισις πλέον. Μεστώνει από περιεχόμενον, από ηθικήν αναγκαιότητα, πλημμυρίζει από την χαράν και την ωραιότητα μιας τελευταίας νίκης - παρόμοια με τον ήλιον, ο οποίος, κλίνων προς την δύσιν, ενδύεται την πορ­φυράν του μεγαλοπρέπειαν.

    Αν θα είν' εκούσιος ο θάνατος ή ακούσιος, δεν έχει σημα­σίαν. Διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο θάνατος είναι πάντοτ' ε ­κ ο ύ σ ι ο ς, αφού ο δρόμος, που συνειδητά εδιάλεξε και βαδί­ζει, μοιραίως και αναγκαίως οδηγεί προς τα εκεί. Άλλωστε δια­λέγει συνήθως ο ίδιος τον θάνατόν του και την ώραν του, με την εσώψυχον πίστιν ότι δικαίωμά του απόλυτον είναι: Αν θέλης να γεννηθής και πότε θέλεις να γεννηθής, δεν εξαρτάτ' από την συγκατάθεσίν σου· το να φύγης όμως από την Ζωήν και πότε να φύγης, αυτό αφήκεν ο Θεός εις την ιδικήν σου, την υπεύθυνον διαγνώμην. Και είναι βαρεία και δύσκολος αυτή η ευθύνη - διά τούτο και η ορμή προς αυτοσυντηρησίαν είναι τόσον ισχυρά.

    Αλλ' εκούσιος ή ακούσιος ο θάνατος του ήρωος, είναι πάντοτε μία έκρηξις ηφαιστείου. Να έτσι εξαφνικά σπα το δο­χείον της ζωής του, συντρίβεται και συντρίβει όλα γύρω του, φλέγεται και φλέγει, φωτίζεται και φωτίζει - και τρομάζουν οι δειλοί και ταπεινοί και φθονεροί. Οργή Κυρίου . . .

    Πηγή: http://pheidias.antibaro.gr/

    Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

    Αυτοκτονία εύζωνα στον Προαστιακό

    Στις γραμμές του Προαστιακού, στη στάση Νερατζιώτισσα, έπεσε το μεσημέρι της Παρασκευής ένας 24χρονος άνδρας που υπηρετούσε τη θητεία του στην Προεδρική Φρουρά.
    Σύμφωνα με πληροφορίες, ο νεαρός ζούσε επί χρόνια στην Αγγλία, όπου εργαζόταν ως DJ, και επέστρεψε για να καταταγεί στον στρατό.
    Η κηδεία του 24χρονου θα γίνει σήμερα στις 18:00 στο νεκροταφείο της Παλλήνης

    Φήμες για συγχώνευση Alpha - Eurobank

    Για τραπεζικό γάμο της χρονιάς κάνει λόγο έντονη φημολογία, σύμφωνα με την οποία, τη Δευτέρα, θα ανακοινωθεί η συγχώνευση των δύο τραπεζών.
    Εάν πραγματοποιηθεί αυτή η συγχώνευση, τότε θα σχηματιστεί η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Ελλάδας, με ισχυρή παρουσία στον χώρο των Βαλκανίων.
    Το «deal» θα συνοδευτεί από αύξηση του Μετοχικού Κεφαλαίου, με πολύ έντονο το ενδεχόμενο της ενίσχυσης της μετοχικής παρουσίας στο νέο αυτό σχήμα των επενδυτών του Κατάρ που συμμετέχουν ήδη στο μετοχικό κεφάλαιο της Alpha Bank.
    www.zougla.gr

    Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

    Ατύχημα στη Λιβαδειά

    Ενας 16χρονος ήταν ο τραυματίας σε τροχαίο ατυχήμα που σημειώθηκε στη Λιβαδειά γύρω στις 21.30 το βράδυ της Παρασκευής, στην οδό Καραγιαννοπούλου, στο ύψος του Ζαππείου. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο 16χρονος ήταν πεζός και παρασύρθηκε από δίκυκλο που οδηγούσε νεαρή κοπέλα. Ο 16χρονος τραυματίας φαίνεται ότι έχει υποστεί ελαφρά κρανιοεγκεφαλική κάκωση με περιτραυματική αμνησία. Η κατάσταση του νεαρού δεν εμπνέει ανησυχία στους ιατρούς του Νοσοκμείου Λιβαδειάς όπου μεταφέρθηκε. Παρόλα αυτά διακομίζεται στην Αθήνα προκειμένου να υποβληθεί σε λεπτομερείς εξετάσεις και αξονική τομογραφία.Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξαν παράπονα για τον χρόνο προσέλευσης του ασθενοφόρου, καθώς σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες η καθυστέρηση ήταν σημαντική.  

    Οι επαγγελματίες της Θήβας για το νέο φορολογικό